2014 Albergen

Vrijdag 2 mei

Na lekker te hebben uitgeslapen tot half negen zijn we gaan ontbijten en hebben we rustig aan alles in de auto gezet, de fietsen erop gezet en zijn we aan rijden voor drie nachtjes in een natuurhuisje in Albergen. Voordat we daar naar toe reden zouden we in de buurt van Beekbergen een fietstocht van 36 kilometer maken. Nog voordat we bij de parkeerplaats waren waar we zouden starten deden we koffie met appelgebak in een truckersrestaurant vlak voor Beekbergen. Dat was helemaal goed, veel truckers, maar ook toeristen die wandelden of fietsten. We zagen sowieso heel erg veel auto’s met fietsen op het rek. Dat is waarschijnlijk omdat we dat zelf ook doen, maar het viel wel heel erg op. Op de parkeerplek waren de fietsen er zo af, we lieten het rek gewoon uit de auto, het is veel teveel werk op het steeds weer in te klappen, bovendien kun je dat met een “normaal” rek ook niet. Dus wat zou het uitmaken, dachten we. Bovendien was het Beekbergen, en niet hartje Amsterdam.

We hebben dus die 36 kilometer gefietst, en ondanks dat het bewolkt was, was het een heel mooie omgeving. Het was een mooie route, door Piet zelf uitgezet met Mapsource. En ondanks dat het soms leek alsof we van de route afweken, was dat niet echt het geval. Soms was de route iets meer naar links of rechts op de kaart, maar dat boeide niet zolang de route parallel liep. We hebben de route in een keer gereden, Piet let nou eenmaal niet op “horeca onderweg”, iets wat bij mij altijd standaard aanstaat. Na defietsroute zijn we meteen doorgegaan naar ons huisje in Albergen. We waren tegen vijf uur bij ons logeeradres, en ik kreeg de sleutel van de eigenaar mee: “heel veel plezier, en we horen het wel als jullie iets nodig hebben”. We hoefden geen borg te betalen, fijn als mensen vertrouwen dat je het allemaal wel goed achter laat (en dat doen we natuurlijk ook). Na een korte rit op een bospad kwamen we aan, en het was zoals op de foto’s: klein, maar wel voorzien van alles. We hebben eerst de auto maar uitgeladen en de spullen opgeruimd. Toen was het tijd voor een borrel terwijl Piet de kachel aan stak. Dat was wel nodig, het was niet heel warm. Maar al snel veranderde dat, en was het in de woonkamer/keuken aangenaam. In de badkamer en slaapkamer bleef het ijskoud, maar dat vinden we niet erg. Na de borrel heb ik een pannetje macaroni gemaakt. Daarna kwam zelfs het zonnetje er door, en toen was ook de omgeving van het huisje ook zoals op de foto’s: een weids uitzicht over groene weiden. De avond hebben we doorgebracht met wat drinken, een toastje en wat kletsen, de TV is niet aan geweest, maar dat gebeurt thuis ook vaak genoeg, dus dat is dus ook helemaal niet nodig. Om half twaalf naar bed, in een ijskoude slaapkamer.

Zaterdag 3 mei

Nadat we lekker hebben uitgeslapen, en op ons gemak hebben gelummeld met het ontbijt en optutten zijn we om half elf gaan fietsen. Nog voordat we van ons eigen terrein af waren zagen we een aantal hazen het pad oversteken, leuk. We hadden voor vandaag een lange (bijna 70 kilometer) tocht tussen de verschillende dorpen in de omgeving uitgezet. We hebben dan ook heel veel dorpen, dorpjes en (bijna) steden gezien. Na anderhalf uur dronken we koffie met gebak in Ootmarsum. Een dorp met bijna alleen maar galerieën en terrassen. Erg leuk om daar heerlijk bij “De la Poste” in het zonnetje op het terras te zitten met koffie en appelgebak met slagroom. Na een korte pauze van een ruim half uur gingen we weer verder. Het was een mooie route, met fietspaden langs akkers, maar ook door de bossen en dus door verschillende dorpen.

Toen we gewoon de route aan het volgen waren kwamen we aan bij de Noordmolen, een watermolen die op deze dag toevallig gewoon open was en volop in bedrijf. Daar hebben we natuurlijk wel even rondgekeken. Na dat bezoek vervolgden we onze weg per fiets, we hadden nog wel even te gaan. Maar steeds als we een bordje Hengelo tegen kwamen moesten we van de route de andere kant op, zouden we dan toch een andere route hebben gedownload op de Garmin. Heel zeker wisten we niet meer welke we hadden bedacht. Maakte ook niet uit, het was gewoon een lekkere fietstocht. Op een gegeven moment ging het wel wat lang duren voordat we weer ergens konden aanleggen. Toen we dan ook in Almelo aankwamen was het eerste werk het de route naar het centrum volgen, ook al week die af van de uitgezette route. In het centrum van Almelo zijn we even iets verder gelopen om een leuke tent te vinden. Die hebben we gevonden in Solero, een tapas tent. Daar hebben we een paar biertjes, en een paar porties tapas genomen. Lekker ruim een uur gezeten. Deze keer wel binnen omdat het buiten te hard waaide. Na de inwendige mens te hebben versterkt, en uitgerust te hebben zijn we weer verder gegaan, en waren we zomaar na een ruim half uur thuis. Daar hebben we natuurlijk eerst wat gedronken en hebben we lekker bami gegeten. Piet heeft voetbal gekeken, we hadden tenslotte TV en het was de laatste dag van de competitie.

Zondag 4 mei 2014

We hebben dezelfde oefening gedaan als de vorige dag: uitslapen totdat we wakker werden, en dat is dan op een redelijke tijd. Daarna lekker lummelen voor het ontbijt en dan op pad. Deze dag stond een wandeling van 13 kilometer op de Sallandse Heuvelrug op het programma. Piet had een route uitgezet. Voordat we begonnen deden we eerst koffie met appelgebak, het lijkt wel een traditie intussen. Maar deze keer viel het wat tegen, de koffie was uit de automaat, en het gebak was amper ontdooit. Na de koffie zijn we naar het bezoekerscentrum van Staatsbosbeheer gegaan en hebben we daar wat rond gekeken. Daar zagen we dat er ook een uitgezette route van 13 kilometer was. Piet gaf aan, vooral ook omdat er heel erg veel fietsers waren dat we beter die laatste route konden gaan volgen.

De route die hij had uitgezet was op de fietspaden routekaart gemaakt, en gezien het groot aantal fietsers zouden we die wel eens heel vaak tegen zouden komen (en weg moeten springen). We hebben dus de uitgezette route gedaan. Die was prima, een beetje stijgen en dalen, maar niet al teveel. Het is een prachtige omgeving, met heuveltjes en heidevelden. Mooie stukken bos en heerlijk rustig, vooral op het lange stuk. Het was dus alleen in het begin wat druk, en daar is ook niets mis mee. Er zijn zelfs ook kinderroutes uitgezet, en er is een speelbos. Wie weet leuk voor ons Marijn, behalve dan dat het zo ver weg is. Maar Staatsbosbeheer zal zoiets ook wel iets bij ons in de buurt hebben. Na de wandeling hebben we in het bezoekerscentrum nog het “mijn eerste dierenboekje” voor Marijn gekocht. Dat is geschikt van 1 tot 3 jaar, en hij is tenslotte bijna jarig. We zouden daarna wat aan drinken, maar in Nijverdal was niks te doen. Dus zijn we naar Ootmarsum gereden. Daar was alles open en hebben we heel even rondgelopen voordat we in de bar van Hotel De La Poste van een wijntje met wat bitterballen hebben genoten. Daarna zijn we naar ons huisje gereden, en hebben we de avond doorgebracht zoals de vorige twee, alleen nu de kachel niet zo hard gestookt: we hadden het namelijk de avonden ervoor wel een beetje warm gehad.

Maandag 5 mei

De laatste dag van os weekendje Overijssel, ons eerste echte weekend in een huisje zonder bar of restaurant in de buurt. Toch is het heel goed bevallen, zelf koken is niet zo bezwaarlijk als je het niet al te ingewikkeld maakt. Voor het ontbijt verse broodjes afbakken en een eitje koken is ook niet verkeerd. En als je jezelf de tijd maar gunt en niet perse om acht uur weg wilt is het zeer rustgevend. En dat was ook precies zoals we het gedaan hebben, geen wekker gezet en toch op tijd wakker, uitgeslapen en wel. Geen Wifi, dus ook geen internet. Nauwelijks TV gekeken, alleen zaterdagavond en zondagavond voetbal. Nadat we hadden ontbeten hebben we het huisje opgeruimd en een beetje schoongemaakt. Een keer de trekker over de douchewand en de veger door de kamer was het wel. Piet heeft de kachel goed schoongemaakt, die had ons toch aardig wat diensten bewezen, want koud was het ’s-avonds wel geweest als we die niet hadden gehad. Toen we de sleutel wilden gaan inleveren kwam Pauline, de eigenaresse net naar buiten.

We hebben nog even staan kletsen en de sleutel afgegeven, en toen waren we weer op pad. We reden naar Nijverdal waar Piet een fietsroute van 40 kilometer had uitgezet. Maar zoals intussen traditie was begonnen we met koffie met gebak. We hebben heerlijk gefietst, hoewel het soms wel erg heuvelachtig was. Rond half twee zijn we bij Woody’s op de Holter berg gaan lunchen. Was helemaal prima, Piet een broodje en ik een salade met veel zalm, colaatje en glaasje witte wijn erbij, helemaal goed. Daarna nog verder gaan fietsen, we moesten tenslotte ook nog terug. De fietsroute ging niet helemaal goed, hij stuurde ons een paar keer het bos is, maar dat is niet om te fietsen, dus reden we maar gewoon op het fietspad. Het is dan wel handig om zo’n GPS apparaatje bij je te hebben, met een waypoint op de auto kun je niet verdwalen. Na een kilometertje of 40 waren we weer terug bij het buitencentrum van Staatsbosbeheer, waar we lekker een wijntje en biertje met een portie bitterballen deden voordat we naar huis zouden rijden. Daarna de fietsen op het rek, we worden er steeds handiger in. Met nog een tussenstop bij een benzinestation voor een plas en een ijsje waren we om half acht bij de Chinees waar we een loempia hebben gehaald. Om half negen zaten we, met de auto uitgeladen, de eerste was draaiend en een wijntje op de bank.
Zeker voor herhaling vatbaar!