Reisverslag Denemarken

Donderdag 2 juni            naar Kopenhagen 154 km /  tussenstop Kronenborg Slot op 101 km    

We gaan op weg naar Denemarken. Het was niet zo’n mooi weer, veel bewolking, maar eigenlijk ook wel prima om te rijden. Aangekomen bij de Øresundbrug moesten we natuurlijk eerst de tol betalen, een kleine € 65 is zo betaald met de creditkaart. Maar het wel een machtig stukje verbintenis. Een brug van 8 kilometer aan de Zweedse kant, een stuk weg over Pepereiland in Denemarken en, en dan ook nog een tunnel van 4 kilometer zorgt er voor dat je snel van Zweden naar Denemarken kunt komen. Toen we op de brug reden was het gelukkig nog droog, dus we hebben nog wel wat film en foto’s kunnen maken, want na de brug begon het te regenen. Samen met het materiaal van de dag ervoor is het misschien wel wat, en als dat niet het geval is zijn het toch de kiekjes die de herinnering weer doen opkomen. We hadden afgesproken om in Denemarken eerst naar Slot Kronenburg in Helsingør te gaan. Dat is een Unesco Heritage site, en staat bekend als Elsinore, het decor van Shakespeare’s Hamlet.

We deden dat nog voordat we naar ons hotel in Kopenhagen gingen rijden. Aangekomen op de parkeerplaats van het slot was het wel droog, maar toen we er naar toe liepen begon het toch weer te regenen. Een beetje jammer, maar een kasteel moet je van binnen ook bekijken, dus het zou wel goed komen. Het paleis wat in het kasteel gevestigd was, was leuk, maar soms ook verwarrend omdat er veel éénrichtingsverkeer was uitgezet. Dus op enig moment zijn we tegen de richting in gelopen omdat we anders de vertrekken van de koningin zouden missen, en dat kon toch echt niet de bedoeling zijn. Het was een bijzonder ingericht paleis, met ook hier weer moderne gezichten in “oude” schilderijen. Maar ook zalen met kleding van de oude adel, en replica’s van de kroonjuwelen. Halverwege deden we natuurlijk een bakje koffie, maar dat viel een beetje tegen: een papieren bekertje met koffie uit een grote thermoskan, en een muffin, en dat was het wel. De thermoskan gaf overigens ook wel de gelegenheid om nog een keer het bekertje bij te vullen. Om de rondleiding compleet te maken zijn we ook nog in de kelders geweest, daar was het wel heel donker en er was eigenlijk niet eens iets te zien, maar je kunt het maar zelf gezien of beleefd hebben is onze insteek altijd. We hebben natuurlijk ook nog buiten rond gekeken, maar het weer was er toch niet echt naar om helemaal rond het paleis te gaan lopen, dus we hebben het gehouden bij foto’s van het uitzicht vanaf de muren en van de kanonnen. Toen we terugkwamen bij de auto zijn we een klein stukje verder gaan rijden, we kwamen namelijk langs een hal, waar we mogelijk wel zouden kunnen lunchen. Het was de Værftets Madmarked hal, een soort foodcourt met verschillende tentjes, en natuurlijk ook een bar. Het zag er gezellig uit, en we namen dan ook kibbeling en garnalen met frietjes. Voor Piet een colaatje, die zou verder naar Kopenhagen rijden, en dus voor mij een rosétje. We zijn dwars door Kopenhagen (zo leek het in ieder geval wel), naar ons hotel CPH Studio gereden.

Daar aangekomen bleken we de auto mooi te kunnen parkeren aan de zijkant van het hotel. Daar zou hij wel weer een paar dagen kunnen blijven staan, want het metrostation is dichtbij. Bij het inchecken hebben we meteen de ontbijten voor de dagen dat we hier verblijven bijgeboekt. Een ontbijtje in een hotel is toch meestal wel lekker. In een appartement is het niet anders dan dat je het zelf moet verzorgen, maar als je dan toch een hotel hebt is het wel net zo gemakkelijk om het hen te laten doen. Zoals te doen gebruikelijk hebben we de spullen naar de kamer gebracht, daar kwamen we tot de ontdekking dat we helemaal geen kasten hadden, alleen een keukentje. Dat zouden we niet gaan gebruiken, maar de koelkast is wel handig. We zijn terug naar beneden gegaan om wat te drinken, maar helaas was de bar nog niet open. Daar had de receptioniste wel een oplossing voor: er stond achter de balie een koelkastje met wat biertjes, die konden wij dan wel kopen. Dat lieten we ons natuurlijk geen tweede keer zeggen, dus met een blikje en een glaasje even uit geblazen. Het tweede blikje (we namen er maar één om te delen) was van het huis. Ik vond het ook niet juist om te zeggen: doe er dan maar twee als het toch gratis is, zo steken wij gewoon niet in elkaar. Ik heb wel ook nog een muntje gekocht voor de was en het drogen, ze hebben een prima voorziening daarvoor en dan hoef ik niet te jongen met ondergoed in een wasbak. Omdat we met de lunch al warm hadden gegeten zijn we naar de Lidl gegaan voor wat eten op de kamer, het kan niet altijd feest zijn. We hebben rustig wat gesnoept op de kamer, wat drinken er bij, en het was wel weer prima. De standaard dingen gedaan, en op tijd naar bed.

Vrijdag 3 juni                   Kopenhagen    

Na de prima douche zijn we naar beneden gegaan voor het ontbijt. Daar krijg je tegen inlevering van je kaartje een bord per persoon, wat je vol kunt laden met alles wat er beschikbaar is. En dat is zoals steeds in de hotels een goed ontbijt, met eieren, spek en allerlei ander lekker spul. Na het ontbijt zijn we naar het metrostation gelopen.

Daar hebben we eerst in de automaat twee OV passen gekocht voor twee dagen, dan konden we in ieder geval met een gerust hart een paar dagen met de metro en eventueel bus / tram. Toen we onderweg waren naar het centrum zagen we meteen dat we er goed aan hadden gedaan: een jong stel had geen kaartje, dat kostte ze meteen € 110 per persoon, ze kennen hier in de metro van Denemarken kennelijk geen eerste waarschuwing. Uit de metro zijn we eerst naar het Stadhuis gegaan, ik had in de Planet gelezen dat daar een bijzondere klok hangt. Het is de astronomische klok van Jens Olsen, erg leuk om te zien, compleet met eeuwigdurende kalender. We hebben ook nog even in het stadhuis zelf rond gelopen, maar daar was niet heel veel te zien. Toen we door een zijdeur naar buiten gingen kwamen we in een binnentuin terecht. Daar was een soort receptie bezig, de gasten zaten al vroeg aan de champagne. Zouden wij ook gedaan hebben, maar ja, wij waren niet uitgenodigd. En toen was het natuurlijk al weer tijd voor koffie met. Deze keer hebben we dat gedaan bij een filiaal van Lagkagehuset. Dat is een grote keten van bakkertjes waar je ook in de meeste gevallen aan een tafeltje koffie kunt drinken. Na de koffie zijn we verder gaan lopen, we zijn hier tenslotte niet alleen voor fikaatjes. We zijn gaan lopen langs de haven waar we bij het kantoortje waar je tickets kunt kopen voor een rondvaart een mooi beeldhouwwerk onder water zagen Agnete and the Merman. Gemaakt door een Deense kunstenaar gebaseerd op een folkloristisch sprookje. Kennelijk hebben ze in Denemarken wel iets met zeemeerminnen en -mannen, natuurlijk ook uitgebeeld in de Kleine Zeemeermin van Hans Christian Andersen. We hebben ook gelopen naar wat wij dachten een kerk zou zijn, met een gedraaide torenspits. Maar het bleek uiteindelijk het beursgebouw te zijn, en was niet voor toeristen geopend.

Maar er is genoeg te zien in Kopenhagen, dus zijn we naar de Ruundetaarn, de ronde toren gegaan. Na het afrekenen van de kaartjes zagen we dat daar geen trappen naar boven lopen, maar gewoon een oplopend pad wat om de holle kern heen. Wel lekker om te lopen. Er was een klein museum boven in de toren, en ook langs de rondgang waren een paar dingen te zien achter glas in nissen. De kerk die bij de toren hoort hebben we niet bezocht, we hoeven tenslotte niet alle kerken van binnen te zien. We hebben wel een paar leuke foto’s kunnen maken, en een klein stukje film om te laten zien (en te herinneren) hoe het was. Het werd wel weer tijd voor wat snacken en drinken, dus we zijn bij de Dubliner, een Ierse pub, naar binnen gegaan. Daar hadden ze lekkere biertjes en ook nog wat kipnuggets, dat was wel weer prima. Na het drinken zijn we naar het Nationaal Museum gegaan, helaas zonder pensionado korting deze keer. Misschien kennen ze dat wel helemaal niet in Denemarken, maar dan is het leuk geweest voor de keren dat het wel wat opleverde om net geen 50 meer te zijn. Ze hadden ook een Viking expositie, en een film die ging over een aanval van de Vikingen. Die laatste was wel op een speciale manier opgezet. Na het bezoek aan het museum zijn we naar het beeldje van de Kleine Zeemeermin gelopen, je moet dat toch wel gezien hebben als je in Kopenhagen bent.

Toen we terug liepen zijn we ook nog door de vestingwerken Kastallet gelopen. Dat is een soort citadel, met ook huisjes en een molen. Er stond ook een kerkje, dat was open en daar zijn we dan ook maar even naar binnen gelopen. Toen we door de citadel waren gelopen kwamen we bij de grote Gefjon fontein.

Deze is een afbeelding van groepen dieren die door de godin Gefjon worden voortgedreven. Het kostte enige moeite om er een goed stukje film van te maken, door een groepje jongeren dat vooral veel foto’s van elkaar aan het maken waren. Maar geduld is een schone zaak, en we hoeven nergens naar toe. We werden intussen wel een beetje moe, dus we zijn terug gegaan naar het hotel en hebben daar in restaurant Bistro Couloir (het restaurant van het hotel) gegeten.

Zaterdag 4 juni                Kopenhagen

Na het douchen en het ontbijt zijn we met de metro op pad gegaan naar de Frederikskerk, maar helaas was die nog niet open. Bij het een beetje rondlopen zag Piet ineens een gouden koepel, dat zou zomaar ook leuk kunnen zijn. Het bleek een Russisch orthodoxe kerk te zijn, de St. Alexander Nevsky Church, en de deur was open. We gingen zachtjes de trap op naar boven en toen we de deur op een kiertje zetten werd naar ons gewuifd dat we toch zeker maar binnen moesten komen om een kijkje te nemen. Dat hebben we dan ook maar gedaan. Mensen waren aan het bidden, dus het leek een soort dienst. Fijn dat je dan toch zo welkom wordt geheten. Foto’s maken hebben we maar niet gedaan, volgens mij mag dat niet in een Russische kerk. Toen we weer terugliepen was er de wisseling van de wacht op één van de ingangen bezig. Daar hebben we even staan kijken, we zouden die middag teruggaan voor het volledige spektakel dat om 13:00 zou zijn. De wachten komen vanuit de Livgardens Kaserne, de barakken waar niet alleen de wachten, maar ook het tamboerskorps en het muziekkorps gevestigd zijn. Na even te hebben gekeken zijn we via de waterkant en de fontein van de Amalie tuinen naar de kade van Nyhavn gelopen. Piet had gelezen dat het daar heel kleurrijk én ook heel gezellig was met allemaal restaurantjes en terrasjes. En dat klopt. We hebben eerst maar eens koffie gedronken bij café Klods Hans. Helaas hadden ze niets lekkers bij de koffie, maar dat was dan maar zo. We hadden wel een lekker plekje, en de cappuccino was prima.

Na de koffie zijn we naar de Amalienborg gelopen, en toen we daar aankwamen zagen we dat er al best veel mensen op het plein waren voor de wisseling van de wacht van 13:00 uur. We hebben dus ook maar gewacht. Het was eigenlijk wel grappig, want niemand wist echt waar ze moesten gaan staan voor het beste zicht, wij ook niet. Totdat we even omkeken en zagen dat er aan één kant van het plein ineens veel mensen stonden. Daar hebben wij ons bij aangesloten. Toen we daar vooraan stonden kwamen er twee Nederlandse gezinnen bij. De kinderen konden mooi vóór ons op de grond zitten en de volwassenen waren groter dan wij, dus dat kwam mooi uit. Uiteindelijk viel de wisseling van de wacht tegen, geen muziek en eigenlijk een paar keer een wisseling bij de verschillende poorten als wat we die ochtend al zonder hoeven te wachten hadden gezien. Nadat we toch maar een deel hebben afgekeken zijn we gaan lopen naar het Rosenborg Slot waar we (vooral) de kroonjuwelen zouden gaan bekijken. We kwamen aan de kant van het paleispark binnen, en hebben daar rustig wat rondgelopen. Er waren veel mensen aan het ontspannen in het park, en er was ook een soort harmonie een concertje aan het geven, heel gezellig allemaal. Aangekomen bij de ingang van het slot bleek er een wachttijd van bijna anderhalf uur te zijn, dus dat hebben we maar even niet gedaan.

Toen we terug liepen om naar de rondvaartboot te gaan voor onze tocht door de haven kwamen we de wachten van het paleis weer tegen op de Gothersgade. Kennelijk ligt die brede straat op de route tussen de paleizen. We hebben kaartjes gekocht bij de Stromma rondvaartmaatschappij, en hadden wel een beetje mazzel. Er was net een volle boot weg, en we hebben maar een kwartiertje of zo hoeven wachten op de volgende. Omdat we redelijk vooraan in de rij stonden konden we mooie plekjes uitzoeken. Het was even gokken aan welke kant we de beste plekjes hadden, en we hebben gemerkt dat je het beste aan de rechterkant van de boot kunt gaan zitten voor het mooiste uitzicht. Tijdens de rondvaart, die best wel leuk was zo langs een hoop bekende plaatsen van Kopenhagen, zagen we ook dat niet alleen Nederlanders dingen doen die niet mogen: er voeren een aantal kano’s de haven in, terwijl toch duidelijk aangegeven was dat dat niet mocht. Na de rondvaart hebben we weer bij Klods Hans op het terras gezeten, maar nu natuurlijk met een biertje, koffie hadden we tenslotte al op.

Toen de biertjes op waren en de rekening betaald zijn we nogmaals naar het Rosenborg Slot gaan lopen, het zou nu toch wel wat rustiger zijn. En dat was ook het geval, het was gesloten. Jammer, maar helaas, dan maar geen kroonjuwelen. Omdat het te vroeg was om naar het besproken restaurant te gaan besloten we naar Botanisk Have te gaan, de botanische tuin die bij de universiteit hoort. We hebben daar heerlijk een beetje rondgelopen, zoals we ook al een paar keer in Utrecht hebben gedaan. Helaas waren het palmenpaviljoen en de vlinderhal niet meer open, het was te laat voordat we daar waren. Ik had in de Planet gelezen over het restaurant Oysters&Grill, en had daar ook een tafeltje gereserveerd. Het was stiekem toch nog een aardig eindje lopen, het ligt namelijk niet in Kopenhagen centrum, maar een beetje in een buitenwijk lijkt het wel. Het is een prima tent, plastic tafelkleedjes, dus niet duur aangekleed. We begonnen met een cocktail, en namen lekker een flesje wijn er bij. Ze hadden een menu, maar we konden ook steeds wat los bestellen, en dat hebben we gedaan. Een prima diner, niet heel goedkoop maar wel heel erg lekker.

Zondag 5 juni                   naar Odense     184 km  / tussenstop Roskilde op 45 km

We konden rustig aan doen, uitchecken kan tot elf uur, en de auto kan tot twaalf uur blijven staan, dus geen haast. Ook al niet omdat de volgende bestemming Roskilde maar 45 kilometer rijden is, en de kathedraal waarvoor we daar naar toe gaan pas om 13:00 uur open gaat. Na het inpakken en uitchecken zijn we nog even naar de Lidl gelopen om boodschappen te halen voor het ontbijt de volgende morgen, want we hebben een B&B zonder ontbijt. Helaas was de Lidl niet open, niet heel gek op zondag, niet alles is zoals in Nederland zullen we maar denken. Toen we aankwamen in Roskilde hebben we de auto in een parkeergarage gezet.

We hadden de auto liever veilig staan. En toen we eruit liepen bleek ook nog dat er op zondag niet voor betaald hoeft te worden, dus twee keer goed. Het was wel een beetje stil in Roskilde, alles was dicht op een paar kleine tentjes na. Maar toen zag Piet op een binnenpleintje toch een tentje waar we koffie konden drinken. Het was eigenlijk een restaurant, het Rib House Family restaurant, maar wat drinken mocht ook. Voordat de kathedraal open ging hebben we eerst nog wat rondgelopen, maar er is niet heel veel te doen in Roskilde op zondag. We zagen wel dat ook de Tour de France in Roskilde zou starten, met als eindpunt Nyborg, het startpunt was midden op het plein aangegeven door beelden van koeien met de verschillende kleuren van de truien van de Tour: geel, wit, groen en de bolletjes. Op nog een koe stond de hele etappe van Roskilde naar Nyborg geschilderd. Toen de kathedraal eenmaal open was en we kaartjes met pensionado korting hadden gekocht hebben we zo’n anderhalf uur in de kerk rondgebracht.

De meeste koningen en hun familie van Denemarken liggen hier begraven, met mooie monumenten. Bijna allemaal in aparte kapellen, een paar kon je zo in lopen, maar anderen moest je door een hek bekijken. Het gebouw van de kerk zelf was ook mooi, het is natuurlijk niet voor niets dat hij op de lijst van Unesco Erfgoed staat. Er was ook een klein kerkmuseum, we zijn daar ook nog even doorheen gelopen. We zijn na het bezoek aan de kathedraal naar het plein gelopen om daar wat te eten bij café Vivaldi. Eindelijk kwamen we in de gelegenheid  en dachten we er ook aan om smørrebrød te eten. We namen er een met gerookte zalm en avocado, een eentje met kipsalade met champignons. Allebei lekker, en dus ook allebei gedeeld. Onderweg naar de parkeergarage namen we ook nog een ijsje bij de Paradis ijssalon, €5,50 voor één ijsje met twee bolletjes, niet over nadenken, gewoon van genieten. Onderweg naar Odense kwamen we weer bij een tolbrug, deze keer de Grote Beltbrug van 18 kilometer. Even € 36 aftikken en door! Onderweg zijn we nog wel een keer gestopt, het werd ook wel warm in de auto, de zon scheen volop, de lucht was strakblauw en het was 21 graden, dus dat wil wel. Onderweg hebben we nog even gekeken of er een supermarkt open was, maar die waren helaas dicht.

Nadat we de EngholmBB gevonden hadden, en onze spullen in de kamer hadden gezet heb ik gebeld naar een supermarkt om te horen of hij echt wel open was, wat het geval was. Toen we met de auto gingen navigeren naar die plek zag Piet ineens dat er een grote Netto open was en hebben we daar maar boodschappen gedaan. Terug in de B&B, die helemaal prima is met een volledig uitgeruste keuken met een koelkast, een tafeltje met twee stoelen, een aparte badkamer en een prima bed, hebben we gegeten met een biertje, een wijntje, wat salade en worst en olijfjes die we nog hadden. Helemaal goed. Handig dat ik aan het tafeltje ook mijn ding kan doen met de notebook, want het bijhouden van de backup is belangrijk, tenminste dat vind ik. Halverwege de avond klopte de buurman aan, of wij een kurkentrekker hadden. Hij had een flesje wijn gekocht, maar er niet op gerekend dat er geen schroefdop op zat en in zijn keukentje was geen opener aanwezig. Natuurlijk konden wij hem voorzien, we gaven onze eigen kurkentrekker maar even mee, dat is tenminste een fatsoenlijke. Na een paar minuten kwam hij hem ook weer gewoon terug brengen.

Maandag 6 juni              Odense

We hebben de wekker wat later gezet, er is geen haast. Na een prima douche en een gezellig ontbijt aan ons tafeltje zijn we in de regen weggelopen. Wel jammer, want het kwam ook nog redelijk hard naar beneden. Maar we wisten ook niet hoe lang dat zou duren, en we laten ons door wat water niet tegen houden. Gelukkig hebben we ook nog parapluutjes, hoewel die wel klein zijn als er zoveel water tegelijk naar beneden komt. Toen we bij de bushalte aankwamen bleek ik verkeerd gekeken te hebben, ik dacht dat de bus op een bepaalde tijd zou komen, maar de app gaf aan dat we op die tijd weg zouden moeten lopen vanuit “huis”. We waren dus te vroeg bij de bushalte, als ik goed had gekeken hadden we het waarschijnlijk droog gehouden. Gelukkig was het een overdekt bushokje, anders waren we echt nat geworden. Er kwam ook nog een Deense jongen aan die aan ons vroeg of de bus volgens de zondagsregeling zou rijden, omdat het Tweede Pinksterdag was. Alsof wij dat weten, maar we vertrouwen maar op de app, en die had inderdaad gelijk. Toen we in de stad waren werd het even droog, maar het ging al snel weer regenen. We gingen op zoek naar het standbeeld van Hans Christian Andersen, de sprookjesschrijver. Heel de stad staat in het teken van zijn leven en er zijn overal standbeelden en andere zaken die aan hem herinneren. Ik had ook al een tijdslot voor zijn museum gereserveerd. Dat leek nodig te zijn, en bleek later ook. We hebben het standbeeld van hem gevonden in het park, maar het regende nog steeds. Na het beeld op foto en film te hebben gezet en door een stukje park zijn gewandeld, zijn we eerst maar eens koffie gaan doen bij Lagkagehuset, een filiaal van de bakkerijketen waar we al eerder op de reis koffie hadden gedronken. Het lijkt wel een keten zoals Bakker Bart in Nederland. Na de koffie zijn we naar het HC Andersen museum gelopen, ons tijdslot was bijna aan de beurt. Aangekomen hoefden we natuurlijk geen kaartjes te kopen, dat had ik de vorige dag al gedaan om zeker te weten dat we er in zouden kunnen.

Eenmaal verder in het museum begrepen we wel waarom er tijdsloten werden uitgegeven en je niet zomaar binnen kunt lopen. Het was er aardig druk, en iedereen droeg een koptelefoon om bij alle voorwerpen en uitstallingen een verhaaltje te kunnen horen. En dat gaat nou eenmaal niet goed als er teveel mensen in één ruimte zijn. Er was helaas niet de mogelijkheid om de tekst in het Nederlands te laten horen, dat vind ik overigens wel raar. Iedereen op de wereld gaat er maar van uit dat de Nederlanders Engels of een andere taal spreken en verstaan, beetje raar als je wel een hoop andere talen faciliteert. Ik heb de koptelefoon wel gehouden, ik ben toch meer van het uitgebreid bezoeken van een museum, inclusief luisteren en kaartjes lezen. Het is een fantastisch museum, vooral ook omdat bij de vitrines de uitleg op een heel leuke manier wordt gegeven, veel met stemmetjes. Vooral het laatste gedeelte waar alle sprookjes langs komen was erg leuk. Je hoorde de sprookjesfiguren praten zoals de erwt van De prinses op de erwt, en kon bijvoorbeeld ook meedansen op het sprookje van De nieuwe kleren van de keizer. Heel herkenbaar allemaal. Na het uitgebreide bezoek aan het museum zijn we de HC Andersen route door de stad gaan lopen, het was gelukkig intussen opgehouden met regenen. We zijn langs veel voor hem belangrijke plaatsen gekomen, naar zijn geboortehuis en ook naar het huis waar hij zijn jeugd heeft doorgebracht.

Daar konden we ook naar binnen om te kijken hoe ze destijds leefden. Het was allemaal niet heel luxe, piepklein zelfs met een kleine binnentuin. Onderweg op de route kwamen we ook het standbeeld van Het tinnen soldaatje tegen, weer een sprookje dat iedereen wel kent. Toen we de route helemaal hebben gelopen volgens de stappen die op de grond staan kwamen we ook weer langs het standbeeld van HC Andersen in het park, en hebben we nog wat foto’s er van gemaakt. In het kaartje van het museum zat niet alleen de toegang tot het jeugdhuis van Andersen, maar ook de toegang voor het Montergarden historisch museum. Dat is een beetje raar museum, met allerlei voorwerpen uit verschillende tijden, zoals robots, maar ook oude fietsen. Er zat niet een echte tijdsvolgorde in, we hebben ook zo maar een beetje rond gelopen.

Buiten was nog een soort klein openlucht museum met huisjes en inrichtingen daarvan uit de tijd van Andersen, daar hebben we ook nog even doorheen gestruind. En toen was het onderhand wel tijd om te gaan eten en  drinken. We zijn gelopen naar de Stormhal gelopen, een foodcourt met allemaal verschillende eettentjes. Natuurlijk hadden we dorst en namen we eerst een biertje, doe maar een grote deze keer. Ik heb, nadat ik eerst een flesje rosé heb gescoord, allemaal verschillende hapjes gehaald terwijl Piet op ons plekje paste. Helemaal prima zo, het was nog redelijk rustig, dus ik kon zo overal bij. Lekker Japanse stokjes, iets met vis en nog zowat lekkers. We zijn daarna met de bus naar huis gegaan, en even bij de Netto langs gegaan voor wat beleg voor het ontbijt en wat extra biertjes. Na een klein wijntje en wat snoepen zijn we op tijd naar bed gegaan.

Dinsdag 9 juni                  naar Neu Wolfstorf Duitsland / onderweg naar huis  338 kilometer

We hebben het rustig gedaan met wakker worden, het zou een niet al te lange reis worden omdat we niet in één keer naar huis zouden rijden. Lekker gedoucht en ontbeten en toen de spullen maar weer in de auto gelegd. We hebben niet één keer iemand van de verhuurder gezien, dat voelt wel een beetje raar, maar is ook wel gemakkelijk. Je krijgt de code van jouw kamer gewoon via de mail, en ze gaan er vanuit dat je het netjes achter laat. Onderweg zijn we eerst gaan tanken, maar we gooiden er maar tien liter in, in Duitsland was de benzine een stuk goedkoper. We hebben onderweg wel veel regen gehad, Zweden had dan toch beter weer dan Denemarken. Gelukkig was het niet andersom, want we zijn toch een stuk langer in Zweden geweest. Onderweg hebben we in een truckerscafé koffie gedronken met appeltaart en velvetcake. Na de koffie hebben we iets verderop getankt, langs de snelweg omdat er veel oponthoud zou zijn door wegwerkzaamheden en we zeker niet meer met een rood lampje van de benzine willen rijden. De prijs viel een beetje tegen € 2,279, maar dat was in ieder geval toch nog goedkoper dan in Denemarken waar we € 2,457 hadden betaald. Omdat we toch waren gestopt hebben we ook daar maar een kopje koffie genomen in een soort AC restaurant. En daar bleek dan de PIN-automaat kapot te zijn, en moesten we contant afrekenen. Nou was het Duitsland, dus met Euro’s maar ik had daar even niet op gerekend. Gelukkig had Piet nog een briefje van twintig in zijn portemonnee zitten, dus het kwam toch nog goed. Onderweg hebben we lang gedaan over de rondweg van Hamburg, door alle werkzaamheden. Maar gelukkig lag ons hotel Helena langs een provinciale weg, dus toen we eenmaal van de snelweg af waren, waren we ook zo bij het hotel. We konden lekker de auto voor het hotel parkeren, en ook laten staan. En toen we hadden ingecheckt en de spullen op de kamer hadden gelegd hebben we eerst in de bar maar eens een biertje gedaan. Dat waren weer een beetje normale prijzen, vier biertjes zijn goedkoper dan twee cappuccino met een gebakje in Denemarken en Zweden. Na de biertjes zijn we naar de kamer gegaan om wat steekwoorden te schrijven. Helaas is de WiFi niet wat we gewend zijn op deze reis, op de kamer was er gewoon geen bereik. Boeit niet, morgen zijn we toch thuis.

We hadden een tafel besproken in het restaurant van het hotel, eigenlijk met het idee dat we wel de enige gasten zouden zijn zo op een dinsdag. Dat viel mee, het was redelijk bezet. Het was een Grieks restaurant, maar dat is soms ook best lekker. We namen een glaasje vooraf, een voorgerecht om te delen, allebei een hoofdgerecht en een flesje wijn. Koffie toe en we waren toch maar € 122 kwijt, een heel ander bedrag dan in Scandinavië voor zoiets. Maar dat wisten we, dus was ook niet erg.

Woensdag 10 juni                          naar Den Bosch                               477 km

Na een prima douche en dito ontbijt, zoals gewoonlijk in Duitsland zelfs met gerookte zalm en verschillend gesneden groenten en fruit zijn we naar onze eindbestemming in Den Bosch gereden. Zoals gewoonlijk is daar niet veel over te vertellen, op tijd gestopt om te wisselen, koffie te drinken en wat te eten. Toen we thuis kwamen was het tijd om de kinderen te vertellen dat we weer veilig waren aangekomen en de koffers voor dit jaar uit te pakken.

Het was een leuke reis, hebben we rustig aangedaan, maar ook veel gezien, en hebben we een fijne tijd gehad bij Piet en Marga.