Zaterdag 27 april
Om negen uur zijn we vertokken, eerst maar even naar AH voor wat broodjes. Morgen gaan we lang wandelen en dan is het wel handig als we wat te eten meenemen. Hoe het overmorgen moet zien we wel, in het slechtste geval leven we op peperkoek en mueslirepen voor een dag. We hadden onderweg alleen wat oponthoud bij Maastricht, verder verliep de reis voorspoedig. We waren dan ook al om twaalf uur in Durbuy. Daar hebben we de auto op het eerste parkeerterrein gezet, en we mochten er meteen zes euro ingooien voor vier uur parkeren. Om ons wandelweekend meteen goed te beginnen hadden we een kleine rondwandeling van GPSies gedownload op de Garmin. Na even zoeken omdat het beginpunt niet duidelijk was zijn we de heuvel op gelopen. Daar kwamen we aan bij een mooi uitzichtpunt. Toen we verder liepen stond er op een boom een plaat met verboden toegang en een doodskop, dus daar zijn we omgekeerd. De route was dus niet goed, of te oud. Maar toch lekker even geklommen, en daar komen we voor. In het centrum van Durbuy zijn we eerst een broodje gaan eten, natuurlijk met koffie en een drankje. Was helemaal prima, behalve dat het wel koud was. De deur stond open en het was buiten wel 9 graden. Om te wandelen is dat wel prima, maar niet om op de trek te zitten. We zijn ook nog even naar het VVV kantoor gegaan voor een plattegrond. Die kregen we mee en daar stond ook nog een stadswandeling in. Nou is stad misschien wel een erg groot woord, je bent er in een kwartiertje doorheen. Het is dan ook niet voor niets de kleinste stad van de wereld. Na even rond gelopen te hebben zijn we nog maar wat gaan drinken, we hadden afgesproken om na vier uur in het hotel aan te komen en Sy is niet zo ver van Durbuy vandaan. Na het biertje zijn we gaan rijden en kwamen we evengoed nog pas na half vijf aan omdat er een weg afgesloten was en de omleidingen niet zo heel goed aangegeven zijn. Gelukkig hadden we het richtingsgevoel van Piet en de Navigon bij ons. Dus het lukte natuurlijk toch wel.
Aangekomen in het hotel Le Bonheur de Sy werden we hartelijk ontvangen door Manon en Wilco, de eigenaren en Lisette en Johan, het echtpaar dat ‘s-morgens het ontbijt verzorgt. We begonnen natuurlijk met een paar biertjes en zijn pas daarna de koffer gaan uitpakken. Verder hadden we geen zin om iets te doen en we zouden toch in ons hotel blijven eten. Lekker gedoucht, de kamer is helemaal prima. Na de douche gaan eten in het eigen restaurant. Ook dat was helemaal goed, lekkere port en wijn. Prima eten, maar natuurlijk weer veel te veel voor onze kleine magen. Na het voorgerecht zei ik dat het hoofdgerecht wel even mocht wachten, en zelf toen nog was het hoofdgerecht veel te veel. Ik heb de salade zo mee terug gestuurd, zonde om een beetje er van te pakken en de rest weg te laten gooien. Na het eten koffie en nog een biertje voor de dorst, en pas daarna naar bed. Een mooie eerste dag in de Belgische Ardennen.
Zondag 28 april
De wekker om acht uur laten aflopen, niet te vroeg op, maar wel vroeg genoeg om een lange wandeling te kunnen maken en toch nog op ons gemak te kunnen ontbijten. Na het uitstekende ontbijt zijn we gaan lopen, we hadden een rondtocht van 22,5 km gedownload van GPSies. We gingen niet naar het echte beginpunt rijden, maar stapten in in Sy bij het station. Het zou natuurlijk onzin zijn om eerst naar een ander dorp te rijden, vervolgens door ons eigen dorp te komen en dan weer terug naar het beginpunt te moeten lopen. Het was tenslotte toch een rondtocht. Het eerste stuk verliep prima en we kwamen in Bomal aan waar de zondagsmarkt bezig was. Daar hebben we overheen gelopen en dat was leuk, maar niet anders dan de markt in Den Bosch. We hebben koffie gedronken en zijn nog even door de hal met de rommelmarktkramen gelopen en hebben toen onze weg vervolgd. Dat werd best wel heftig, door het bos steil omhoog. Er waren zelfs een soort trappen aangelegd omdat het anders te steil was om boven te komen. Een echte trainingsparcours voor ons dus. Lekker gewandeld totdat onze GPS zei: aankomst bereikt.
Hoezo aankomst bereikt, we waren nog niet eens op de helft en mochten kennelijk vanaf ergens in the middle of nowhere zelf onze weg zoeken. Dat hebben we dan ook maar gedaan. Terug in Bomal zijn we aan de andere kant van de rivier gaan lopen en vreemd genoeg kwamen we, na een paar omzwervingen toch weer terug op de oorspronkelijke route. Maar omdat we ook andere stukken dan de route liepen zagen we wel een kleine ree weg springen op een heuvel,een krentje in de pap dus.In de tussentijd hadden we langs een moeras gelopen, waren we de spoorweg overgestoken en hadden we via een landbouw proefstation ook nog een stuk akker overgestoken. Allemaal helemaal prima, maar wel jammer dat we een route hadden gedownload die er op de website wel prima uit zag, maar op de GPS kennelijk niet volledig was. Hoe dan ook: terug in het hotel hebben we lekker op het terras gezeten (het was niet te koud uit de wind). Gekletst met mensen uit Vlaardingen en lekker een biertje gedaan. Daarna naar binnen omdat de accu van de notebook leeg was. Helaas in het restaurant niet kunnen werken omdat leek alsof de aansluiting niet goed was. Volgende keer ook naar België de wereldstekker mee. Na nog een wijntje binnen zijn we naar de kamer gegaan om de track te downloaden wat ook daar niet lukt. Waarschijnlijk is het programma op de notebook niet goed, of zijn de gedownloade routes gewoon niet goed. We kijken thuis wel verder, voorlopig hadden we ruim 20 km gelopen en daar ging het toch om. We zijn buiten ons eigen hotel gaan eten, bij de buren van hotel-restaurant A la Ferme. Het eten was prima, we kregen zelfs een amuse en een spoom, maar de sfeer is in ons eigen restaurant toch wel gezelliger. Na het eten hebben we nog wel koffie genomen, maar daarna zijn we naar ons eigen hotel terug gegaan. Daar werd gehaast om de deur open te maken en hebben we nog uitgebreid aan de bar gezeten met Manon en Wilco. De laatste borrel hebben we mee naar de kamer genomen, en daar ging al snel het licht uit.
Maandag 29 april
Na een warme en dus onrustige nacht hebben we weer een prima ontbijt genoten. En daarna weer op pad, deze keer eerst met de auto naar het startpunt van de wandeling. Omdat de tank wel erg leeg begon te raken (we hadden het vast wel gehaald, maar rijden liever wat geruster met al die omleidingen) zijn we eerst gaan tanken. Omdat we naar een bij de navigatie bekend tankstation gingen was dat natuurlijk wat duurder, maar nog steeds goedkoper dan in Nederland. Na twintig liter getankt te hebben reden we toch wat geruster naar het startpunt van de wandelroute.
Helaas was die ook weer niet goed aangegeven en leek het weer geen rondtocht te zijn. We zijn dan toch maar gaan lopen en kwamen na een halve kilometer aan bij een parkeerplaats met een bord voor een aangelegde route met kleurtjes. Die hebben we gelopen, en dat was een prima tocht van ruim 13 kilometer. Het was een wandeling met veel stijgen en dalen, dus helemaal goed. Onderweg hebben we wilde geiten gezien en een eekhoorntje (en natuurlijk veel vogels gezien en gehoord). Terug bij de auto bedachten we dat we misschien ergens anders wat zouden kunnen gaan drinken, en reden we naar Ferrieres omdat daar wel leuke tentjes leken. Bovendien zou ik dan kunnen zien waar ik met ICTS drie dagen in een landgoed had gezeten voor een training. Helaas waren alle kroegen dicht, het was tenslotte maandag. En ook het landgoed was niet snel te vinden. Dus uiteindelijk kwamen we gewoon weer terug aan onze eigen bar van het hotel. Niks mis mee! Na twee glaasjes wijn zijn we naar de kamer gegaan om op te frissen. We hebben weer in ons eigen hotel gegeten, dat heeft tenslotte de meeste sfeer en we hebben geen zin om het derde (en laatste) hotel/restaurant in Sy te ontdekken en weer tot de conclusie te komen dat het in eigen huis gezelliger en net zo goed is. Heerlijk gegeten, en natuurlijk nog een afzakkertje aan de bar. Deze keer een lekkere baco, en als laatste een rosé van het huis. Natuurlijk zaten Wilco en Manon er ook nog, en er schoven nog twee hotelgasten aan. Het blijft gezellig, zo’n klein hotelletje. Je legt er veel sneller contact met de andere gasten en de mensen die er wonen en werken. Relatief op tijd naar bed, zo rond een uur of half twaalf.
Dinsdag 30 april
Koninginnendag in Nederland, maar daar merken we hier weinig van. Na een laatste uitgebreid ontbijt zijn we nog een korte wandeling gaan maken in de omgeving. En weer vijf kilometer in de benen, ook stijgen en dalen al was het niet zo heel veel. Onderweg zagen we mooie doorkijkjes en kwamen we ook langs het graf van een priester. Een heel bijzonder graf wel met een doodshoofd als versiering. Het verhaal achter dit graf kun je vinden achter deze link. Het is wel een beetje jammer dat ik maar blijf snotteren van de hooikoorts. Dit is de eerste keer dat ik er in het buitenland ook last van heb. Het zal er wel mee te maken hebben dat er ongeveer dezelfde planten en bomen staan als bij ons, het is tenslotte niet zo heel ver uit de buurt. Na de wandeling konden we omkleden in onze eigen kamer, we hadden met Manon afgesproken dat we de kamer heel de ochtend nog mochten gebruiken. Dat was wel lekker, we hebben nog een kopje thee gezet en toen zijn we richting huis gaan rijden. In eerste instantie hadden we het idee om naar Eindhoven te rijden om daar nog iets van Koninginnendag mee te kunnen krijgen. Maar de avond ervoor aan de bar hadden we gehoord dat Luik toch ook wel een leuk centrum heeft. Wij hadden nooit anders dan via de weg dwars door Luik gereden onderweg naar Spanje, dus hadden het idee dat het een vuile stad was waar niets te zien of te doen is.
Aangekomen bij Luik was het even zoeken naar een parkeergarage, maar die was met behulp van Navigon snel gevonden.Daar hebben we de auto neergezet, maar toen was het zoeken welke kant we op moesten. Ik ging het vragen bij een sigarettenwinkeltje, maar de Indiër (of zo) die achter de kassa stond kon me niet verder helpen omdat hij alleen maar Frans sprak en ik niet. Iets verderop was een Best Western hotel dus daar ben ik maar even naar de receptie gelopen. Die man vertelde me de weg, en gaf me ook nog gratis een plattegrond mee. Het kwam dus helemaal goed, maar het was nog wel een klein halfuurtje lopen. Dat was helemaal niet erg, het was prima weer. Het zonnetje scheen en het was niet al te warm. Na de wandeling door de grote straat kwamen we aan in het centrum. Daar hebben we wat gebouwen bekeken en hebben we heerlijk geluncht, natuurlijk met een wijntje er bij. Opvallend is dat in heel België de wijn goedkoper is dan een speciaal biertje, terwijl je toch juist zou verwachten dat die hier goedkoop zijn. We hebben zelfs gedurende het weekend op bepaalde plekjes meer betaald voor cappuccino dan voor wijn. Na ons bezoek aan Luik, dat dus echt wel een mooi centrum heeft, zijn we naar huis gereden en zijn we thuis langs de Chinees gegaan voor een pak bami. Even niets bijzonders en geen zin om thuis nog in de keuken te staan. De avond hebben we doorgebracht met de afstandsbediening in de hand om zo alle hoogtepunten van de troonswisseling toch nog mee te kunnen maken. En alweer een leuk weekend achter de rug, moeten we vaker doen.