2013 Barcelona

Zaterdag 9 november

We moesten om half vier opstaan om op tijd op Schiphol te zijn voor onze vlucht van 08.00 uur. We konden niet met de trein, de NS is nog niet zo vroeg wakker in het weekend, maar dat was ook niet erg. Zo konden we mooi met de auto, en dat is voor de terugweg, en voor het sjouwen met de koffer ook wel fijn. En ja, het was sinds lange tijd een koffer, ook al moesten we er extra voor betalen op onze (toch KLM) vlucht. Maar het was nodig voor mijn garderobe, want dit was in ieder geval voor mij een zakenreis voor een groot deel van de tijd. Piet kon mee, er gingen toch geen collega’s mee, en dat was voor mij wel zo gezellig. We moesten dan natuurlijk wel de kosten voor Piet zelf betalen, maar dat vonden we niet meer dan logisch. De drank zouden we natuurlijk zelf betalen, en ook het verblijf en kosten van de extra dagen die we geboekt hadden, maar het was wel heel erg leuk. Omdat we natuurlijk weer veel te vroeg waren vertrokken waren we om kwart over vijf al bij de parkeergarage in Aalsmeer die we vooraf geboekt hadden. Daar werden we ontvangen, en binnen een kwartier na aankomst waren we al op Schiphol. Maar dat gaf ons genoeg tijd om op ons gemak de koffer in te checken (voor ons zelf hadden we dat de dag eerder al gedaan) en door de security check te gaan. Dat alles achter de rug hebbende zijn we natuurlijk eerst gaan shoppen, geurtjes horen er altijd bij, dus dat was snel geregeld. Daarna een broodje, want als je voor je koffer moet betalen zal je ook niets aan boord te eten en te drinken krijgen was het idee. Het boarden ging snel, een redelijk klein vliegtuig is zo vol. Na al het geharrewar met alle handbagage (bijna iedereen had een kleine trolley bij zich), gingen we snel van start. Piet kreeg het voor elkaar om de start te missen, hoezo niet slapen in een vliegtuig. Al heel snel kwamen de dames met koffie en zelfs sandwiches, dus het broodje op Schiphol was voor niets geweest. We hebben samen een pakketje gedeeld, dat was wel weer genoeg.

Aangekomen op het vliegveld van Barcelona gingen we op ons gemak de koffer ophalen, hebben we ook nog even in de Barcelona winkel gekeken voor Marijn (maar niets gekocht) en zijn we naar de taxistandplaats gelopen. Daar hebben we een taxi genomen. We waren er binnen een half uur, en € 37 armer. Onze kamer was al klaar en nadat we alle kleren hadden uitgehangen zijn we lekker de stad in gegaan. Eerst een tien-strippenkaart van de metro, en vervolgens naar het centrum. Daar zaten we al heel snel op een pleintje aan een wijntje met wat tapas, helemaal goed. Daarna zijn we lekker door de straatjes gaan struinen, heb ik nog wat jurken en jasjes aangehad in El Corte Ingles (maar weer niets gekocht) en zijn we bij Gaudi Tapas vroeg gaan eten. Lekker paella, en Piet een vissoep met worstjes en brood met knoflook en tomaat. Voor acht uur waren we terug in ons eigen hotel en hebben we een paar afzakkertjes in de bar genomen waar ik ook aan het reisverslag begonnen ben.

Zondag 10 november

Omdat we de dag eerder vroeg naar bed waren gegaan konden we nu ook vroeg opstaan. Lekker gedoucht (nadat eenmaal het warme water boven was) en een prima ontbijt. Het hotel is niet superluxe, maar voorlopig heeft het alles wat we nodig hebben. Na het uitgebreide en uitstekende ontbijt zijn we de stad in gegaan. We hebben eerst een vijfdagen metrokaart voor Piet gekocht, dan kan hij vast vooruit. Ik gebruik de tienritten kaart totdat er nog maar een op staat voor de treinrit naar het vliegveld (maar dat duurt gelukkig nog even).

We zijn naar de Sagrada Familia geweest, en gelukkig vroegen wanneer we naar binnen konden, want dat kon al meteen. We waren dus al voor half tien binnen, terwijl we kaartjes hadden voor tien uur (voor de toren). De binnenkant is fantastisch, niets zoals we ons hadden voorgesteld. We hebben uitgebreid rondgekeken. Na de uitgebreide bezichtiging zijn we de toren Passio in gegaan, daar hadden we namelijk ook kaartjes via het internet vanaf thuis al voor gekocht. We zijn met de lift naar boven gebracht. Daar aangekomen konden we over de stad kijken en op delen van de kerk. We zagen natuurlijk veel plekken waar nog wat moet gebeuren, hij is nog lang niet af en de vraag is of wij dat nog gaan meemaken, maar het vermoeden is van niet. Omlaag zijn we gaan lopen door de toren naast de lift. Smalle trapjes, maar wel heel leuk, veel doorkijkjes en ook leuke balkonnetjes. Ook tijdens de afdaling zagen we dat er nog veel te doen is, maar de binnenkant is in ieder geval klaar en die hebben we dan toch mooi gezien. We zijn ook nog even in de winkel geweest, maar hebben niets gekocht. Toen ik naar het toilet wilde, en het daar veel te druk was, zijn we nog in een soort museum onder de kerk terecht gekomen. Ook leuk om te zien, net zoals een kleine tentoonstelling in het voormalige atelier van Gaudi waar we konden zien aan welke dingen in de natuur hij zijn ontwerpen had ontleend. Allemaal erg mooi en leuk! Na het bezoek zijn we koffie gaan drinken in een klein tentje, waar het heerlijk was op het terras in het zonnetje. Koffie, wat pinchos om te snacken, en een lekker wijntje. Daarna zijn onze wegen uit elkaar gegaan. Ik ben terug gegaan naar het hotel om naar het congres te gaan. Dat is indrukwekkend groot. Het eerste dat ik bijwoonde zou eigenlijk een workshop zijn, maar door de vele aanmeldingen werd het een presentatie. Toch goed, vooral omdat ik nu zie dat wat er in de wereld gebeurt ook in mijn werk en studie terugkomt. Het past dus precies in elkaar. Na de presentaties ben ik terug naar het hotel gelopen, het was een kleine twintig minuten. Vlakbij het hotel ben ik nog even naar een apotheker geweest voor paracetamol. Daar kon ik ze gewoon met codeïne kopen, wel wat lichter (300/15) maar toch. Terug in het hotel heb ik Piet een SMS gestuurd, en ben ik naar de lobby gegaan. Daar had ik net een glaasje wijn voor me staan toen Piet ook terug kwam. Dus toen heb ik ook voor hem maar een glaasje besteld. Toen naar boven om de foto’s op de notebook te zetten. Piet was intussen dat ik bij het congres was alleen door de stad gaan struinen. Hij was begonnen met nog wat extra foto’s van de Sagrada Familia te maken. Daarna is hij gaan lopen naar de stierenvechtersarena, en naar de moderne kant van Barcelona. Van daaraf is hij terug gegaan naar de Sagrada Familia, waar hij nog op iets leuks stuitte: op een plein bij de Sagrada zag hij een aantal Thaise mensen die eten aan het verkopen waren. De dames waren allemaal even mooi opgemaakt, en er was zelfs een travestiet. Daarna terug richting Ramblas, waar hij ook nog even langs de oude kathedraal is gelopen. De tempel van Augustin, een oude Griekse tempel. Daar stonden nog een aantal oude kolommen uit vroegere tijden. Toen is hij nog even naar het beeld van Columbus gegaan en is vervolgens over de Ramblas, met alle levende beelden, terug naar het hotel gegaan. Toen alle foto’s waren overgezet zijn we gaan eten in de buurt. Ik had van een van de hotelgasten die ook bij het congres was een tip gekregen: in de buurt van het hotel was een voetgangersgebied (een soort kleine ramblas) waar veel restaurantjes waren. En dat klopte, we waren alleen weer erg vroeg dus het was binnen nog niet zo druk. We hebben evengoed lekker gegeten. Na het eten hebben we in het hotel nog een afzakkertje genomen in de lobby.

Maandag 11 november

Ik mocht weer naar het congres, Piet had het beter bekeken. We hebben nog wel samen ontbijt gedaan, maar daarna was het voor de dag over met het samen. Piet is met de metro naar station Gracia gegaan, en daar uitgestapt om naar La Perdrera te gaan, een van de huizen die door Gaudi zijn ontworpen. Het eerste wat hij zag op zijn wandeling was Casa Batllo. Daar is hij niet binnen gegaan, met het idee dat ik dat zelf misschien ook wel zou willen zien. Hij heeft Casa La Perdrera (Mila) uitgebreid bekeken, inclusief het dak. Daar net onder was de dakconstructie ook heel bijzonder, omdat het helemaal van bogen van smalle stenen was gemaakt. Daaronder waren de woon- en slaapruimtes, eigenlijk zoals het was met veel oude meubels. Vervolgens ging hij naar Foundation Miro langs, maar die was helaas gesloten. Daarna ging hij naar het Olympisch stadion, waar de Olympische Spelen van 1992 zijn gehouden, hij is ook in het stadion zelf geweest. Vandaar naar de nieuwe telefoon-toren (je kunt maar een historie hebben), en vervolgens naar Museo Catalunya, daar is hij niet binnen geweest.

Zo is hij verder naar beneden gelopen naar La Placa Espana met de grote fontein en het grote beeld. Daar heeft hij een broodje gegeten, met koffie (ik was er zeker niet bij). Na het eten is hij met de metro terug gegaan naar Barceloneta om het restaurant dat Patrick had aanbevolen te zoeken. Daarna ging hij naar het hotel, maar niet zonder onderweg nog een klein biertje te hebben genomen in een klein kroegje. In het hotel is hij lekker in bad gegaan en heeft hij verder op mij gewacht.

Dinsdag 12 november

En weer een dag congres, interessant maar wel vermoeiend. En als ik dan de foto’s zie word ik natuurlijk jaloers, maar het is nou eenmaal zo. Anders waren we hier helemaal niet geweest. Piet is, nadat hij de kamer heeft opgeruimd, weer lekker Barcelona in gegaan. Eerst is hij naar Casa Botlla gegaan, een van de huizen van Gaudi.

Daar was hij weer op tijd, dus het was niet al te druk. Dit huis is anders dan dat van gisteren, maar ook wel weer heel bijzonder. Na de bezichtiging van de Casa is hij naar het park Joan Miro gegaan waar een beeld van hem staat. Er staat er maar één, maar dat is wel heel bekend. In dat park was ook nog genoeg anders te zien, namelijk een behoorlijk aantal papegaaien (of parkieten, dat was niet helemaal duidelijk). Al slenterend is hij naar het park Montjuice gelopen, waar veel waterpartijen zijn. Hij heeft daar lekker rondgelopen in het zonnetje, het bleef namelijk lekker weer. Daarna is hij met de metro naar Parc de la Ciutadella gegaan, daar heeft hij nieuwe foto’s gemaakt van de Arc de Triomph (die hebben ze ook overal). Hij heeft daar ok lekker koffie gedronken, en natuurlijk ook een biertje. Ook in dat park waren veel water partijen, deze keer met veel goud op de beelden, de Cascade Monumental. En die naam klopt ook wel, het was redelijk groot. Toen was de dag alweer om, en ging hij terug naar het hotel om lekker in bad te gaan. Hij heeft tenslotte al wat oudere knoken. Na het gebruikelijke wijntje in de lobby en het tikken van dit verslag zijn we lopend de wijk in gegaan, er zou een leuk restaurantje op loopafstand zijn. Helaas, dat was veranderd in een wijnhandel. Ook leuk, maar niet om te eten dus. We hebben de metro genomen naar Passeig de Gracia om daar naar een eettentje te gaan.

Maar ook dat was gesloten of er niet meer. Toen zijn we maar een ander tentje in gedoken wat ook leuk leek. En dat was het ook. Onderweg zijn we nog langs een paar winkeltjes gekomen, dat waren wel de leuke. Cartier, Burberry en nog zo wat van die bekende en onbekende merken. Na het eten zijn we nog even langs de huizen van Gaudi gelopen voor wat nachtfoto’s. Toen naar huis, het was wel weer genoeg geweest.

Woensdag 13 november

Omdat ik nog een volle dag congres had moest Piet zich weer alleen vermaken, maar dat gaat hem redelijk goed af. Ik heb de bus van kwart over acht genomen, en was weer precies op tijd voor de eerste sessie. Piet is, nadat hij de kamer weer had opgeruimd, naar de stad gegaan. Als eerste is hij naar Camp Nau gegaan, rond het stadion gelopen en alles weer eens opnieuw bekeken. Hij is niet naar binnen gegaan, daar was hij namelijk al twee keer eerder geweest. Een keer met een excursie met mij en Piet en Henny, en een keer met Piet voor een wedstrijd.

Nadat hij het stadion had rondgelopen heeft hij de metro genomen naar het Picasso museum. Ik had hem al gewaarschuwd dat we toch ook nog een keer naar Parijs zouden gaan als het museum daar open is, maar dat weerhield hem er niet van om het ook in Barcelona te gaan bekijken. Hij wordt nog een echte museumliefhebber. Hij mocht wel van de buitenkant foto’s maken, maar helaas niet binnen van de collectie. Moeten we dus echt naar Parijs als het daar weer open is. Jammer dat dat niet het geval zou zijn bij ons volgende bezoek (anderhalve week na terugkomst uit Barcelona). Na dat museumbezoek is hij naar de Iglesia Santa Maria del Mar gegaan. Daar heeft hij ook mooie foto’s van kunnen maken. Ik heb ze alleen ’s-avonds in de lobby op de notebook kunnen bewonderen. Beetje jammer, maar als we hier niet waren geweest voor het congres hadden we het allebei niet gezien. Daar klaar is hij naar Palau Guell gegaan, maar is daar niet binnen geweest. Hij dacht dat ik het misschien wel zou willen zien (maar dat is niet zo). Daarna is hij lekker gaan struinen, en ook nog over de overdekte markt gelopen. Met de metro is hij toen terug naar het hotel gegaan, om lekker in bad te gaan. Ik was voor vijven alweer terug in het hotel, dus een wijntje in de lobby (deze keer met chippies) om bij het tikken van het reisverslag te nuttigen. Daarna zijn we naar metrostation Jaume I gegaan, om daar in de buurt wat te eten. Uit het station komend bleek het een heel leuke buurt te zijn. Piet had dat die middag al gezien, maar ik natuurlijk nog niet omdat ik op het congres aanwezig was. Er waren heel veel winkeltjes en restaurantjes en bars. De vele restaurantjes maakte het niet gemakkelijk om te kiezen, maar uiteindelijk kwamen we terecht bij een redelijk moderne tent. Die had heerlijke tapas, hoewel we ze niet aan de bar konden eten omdat er alleen tafeltjes waren. Maar de tapas en de wijn waren prima en de rekening achteraf niet al te hoog. Na het eten zijn we meteen naar huis gegaan, maar ik heb (natuurlijk) nog wel even een Fanta in de lokale supermarkt gehaald. Maar daarna lagen we er op tijd in.

Donderdag 14 november

De laatste dag van het congres voor mij, en dan was het wel weer mooi geweest. Een druk programma, veel gehoord en gezien en heel veel indrukken opgedaan over hoe zo’n groot congres is. Piet is natuurlijk weer even de stad in gegaan. Vandaag stond het zee aquarium op het programma. Toen hij daar aankwam stonden er een paar bussen met ouderen, dus is hij een blokje gaan lopen langs de haven. Daar heeft hij nog wat leuke foto’s gemaakt van de haven en een beeld dat daar stond. Via de haven ging hij weer terug de stad in en kwam hij ook nog langs een rommelmarkt. Maar omdat hij toch het aquarium wilde bezoeken is hij via de andere kant weer terug gegaan. Toen hij daar aan kwam waren er veel schoolkinderen op excursie, het is dus altijd wat.In het aquarium kwam hij erachter dat ik het kleine cameraatje nog had, en hij dus geen filmpjes kon maken. Gelukkig had hij zijn eigen toestel ook bij zich en heeft hij dus wel mooie foto’s kunnen maken. Het aquarium is wel mooi, maar niet zo mooi als dat in Lissabon. Via de haven is hij weer naar de stad gelopen, en heeft hij onderweg een kroeg gevonden die eruit ziet als een sprookjesbos. Verder heeft hij zomaar een beetje rondgelopen om voor de laatste keer alleen de sfeer van Barcelona te kunnen ruiken en proeven.Toen hij terug kwam in het hotel lag ik in bad, maar was er toen natuurlijk snel uit. We zijn samen de stad in gegaan. Daar hebben we eerst een biertje gedaan in een shabby kroeg op de hoek van een pleintje, want dorst hadden we intussen wel weer. Piet had nog niets gedronken, en ik op het congres natuurlijk ook niet. Zelfs ons dagelijks wijntje in de lobby hadden we niet gedaan, omdat het eind van de middag was en in de stad gezelliger dan ik het hotel. Na het biertje zijn we gaan lopen, we kwamen ook nog in de tuin van een oud ziekenhuis terecht. Daar was nu een bibliotheek gevestigd, en in de tuin was het gezellig met mensen die een spelletje schaak speelden, of zomaar zaten te kletsen. Toen we langs de mercado kwamen zijn we daar overheen gelopen, dat is namelijk altijd erg leuk. Vooral als er groenten en zo zijn, we hebben niet zoveel met warenmarkten. Maar het vlees, vis, hammen en al het andere lekkere eten was weer indrukwekkend. We hebben ook nog worstjes meegenomen om te snacken.

Omdat we een keer anders wilden eten zijn we naar restaurant Bar Cañete gegaan. Daar hebben we een tafeltje gereserveerd voor die avond. Voordat we naar het hotel terug gingen om te tutten voor het diner zijn we in de sprookjesboskroeg Bosc de les Fades een drankje gaan doen. Het is niet goedkoop, maar ze hebben wel lekkere mojito’s en de sfeer is er geweldig. Het is echt een sprookjesbos, compleet met elfjes, watervallen en weerlicht tijdens stormen. We zijn met de metro weer terug gegaan naar het hotel, maar moesten wel even een omleiding zoeken omdat lijn drie niet reed. Maar ook dat kunnen we, we hebben al zo vaak op verschillende plekken in de metro gezeten dat we intussen wel weten hoe het werkt. Na het opfrissen en zo zijn we weer terug de stad in gegaan om te eten, toch handig zo’n metro kaart. Omdat we te vroeg waren zijn we nog even door de wijk gelopen. Dit is toch anders dan de echte binnenstad. Het is een wijk met veel immigranten, er liepen in ieder geval veel Afrikaanse mensen, en de falafel- en dönertentjes waren ruim vertegenwoordigd. Maar geen moment hebben we ons onveilig gevoeld, dus lekker rondgekeken. Toen we eenmaal aan ons tafeltje zaten bleek het lekker chic te zijn. Als starter namen we een glaasje witte wijn. Als voorgerecht namen we oesters, heerlijk vergezeld van nog een glaasje witte wijn. Daarna kozen we op advies van de kelner een heek. Die werd in z’n geheel opgediend, met de kop gespleten zodat we ook daar het vlees uit konden halen. Omdat de ogen onderop lagen was het ook helemaal niet raar of vies. Het was in ieder geval erg lekker. Een glaasje rood erbij paste prima. Koffie toe en de avond was compleet. Met de metro zijn we terug naar het hotel gegaan voor onze laatste nacht daar.

Vrijdag 15 november

Gelukkig hoefden we deze dag niet zo vroeg op, het is wel klaar met om half zeven op staan. Om acht uur liep de wekker af, en na een paar keer snoozen zijn we opgestaan om te douchen en te ontbijten. Na het ontbijt, waar we nu zelfs ook gewone gebakken eieren konden bestellen zijn we de koffer gaan pakken om naar ons eigen geboekte hotel te gaan. Onderweg hebben we nog wat broodjes bij de bakker gehaald, we hadden gisteren in de supermarkt al vleeswaren gekocht, het was klaar met de luxe en dure lunches op het congres. Het was wel een beetje een gesjouw met de koffer in de metro, maar gelukkig hebben ze er ook liften en hoefde Piet eigenlijk maar een keer een trap af. Redelijk snel waren we in onze nieuwe wijk en hadden we ons nieuwe hotel gevonden. Dat zag er prima uit, we kregen ook een upgrade van de kamer. Nadat we de spullen een beetje hadden uitgepakt, en de broodjes hadden gesmeerd zijn we weer op pad gegaan.

Met de metro naar de top van de berg, want we zouden naar beneden lopen. Dat ging niet helemaal goed, we wisten de weg niet en het was toch omhoog lopen, dus ellende. Toen we aan de derde persoon vroegen of we op de goede weg waren zei hij dat er aan deze kant van het park geen ingang was. Daarop hebben we de metro maar weer terug opgezocht om aan de reguliere kant van het park terecht te komen. Helaas stapten we onder druk van de tijd in de verkeerde trein en verloren we zo ook nog tijd. We hadden kaartjes voor het bijzondere deel van het park voor 13.00 uur en dat zouden we nooit halen. Stress aan alle kanten dus weer. Aangekomen (precies om 13.00 uur) bij het juiste metrostation moesten we nog aardig omhoog lopen. Maar gelukkig was een deel met roltrappen (gewoon buiten). Toen we om 13.20 aankwamen bij de kassa stond daar een lange rij. Ik liep naar een controleur toe en die vertelde me gelukkig dat we naar een andere ingang konden. Dat was net om de hoek, dus daar waren we zo. Toen we daar aankwamen bleek er geen enkel probleem met de tijd te zijn, `dat we te laat waren was geen probleem en we mochten zo lang blijven als we wilden. Hadden we daarom nou zo gehaast, en was daarom mijn bloeddruk weer eens skyhigh geworden. Hoe dan ook, het werd rustiger, en we hebben ook eerst op een bankje ons broodje maar opgegeten. Daarna zijn we lekker gaan rondlopen, het was heerlijk weer en een heel mooie omgeving. Heel veel Gaudi spul, daarom waren we tenslotte ook hier. Prachtige gebouwen en een zuilengalerij. Maar ook het terras, wat eigenlijk het dak van de zuilengalerij was, waar aan de zijkant een heel groot Gaudi bank was, en waar ik lekker even in de zon heb zitten genieten terwijl Piet nog een extra rondje deed. Om op het terras te kunnen komen moesten we ook over de Grote Trap, die was prachtig met natuurlijk de natuur elementen die Gaudi steeds liet terug komen. Na het zien en genieten van al dat spul zijn we in de rij gaan staan voor het portiers huis. Dat moest we bijzonder zijn, er stonden al heel de tijd dat wij er rondliepen een rij. We hebben ongeveer drie kwartier in de rij gestaan, maar toen Piet ontdekte dat er in tien minuten twee mensen naar binnen mochten hebben we het opgegeven: er stonden nog zeker vijftig mensen voor ons. Heilloze zaak dus, en we zijn uit de rij gegaan en hebben het park verder gelaten voor wat het was. We zijn op ons gemak naar beneden gelopen, en nog wat winkeltje binnen gegaan of we iets leuks konden vinden voor ons Marijn, maar dat viel niet mee. Overal stond Barcelona op, en dat wilde ik nou net niet. Verder zoeken en anders pech, we nemen in ieder geval een kleine bal van FC Barcelona mee vanaf het vliegveld. Met nog een vergissing in de metro zijn we terug gegaan naar het hotel waar we in de bar een biertje hebben genomen en de trein sores voor de volgende dag voor Dali in Figueres hebben geprobeerd uit te zoeken.

Maar omdat Google Maps ons in verwarring bracht ben ik het maar aan de balie gaan vragen. En gelukkig was het zoals we zelf al hadden uitgedacht. Na al dat gedoe en een paar biertjes zijn we naar het restaurant van die avond gegaan. Dat was ook Tapas Gaudi, maar een stuk minder gezellig dan in het centrum. Evengoed wel lekker gegeten, samen een paella gedaan. Natuurlijk lekker wijntje erbij. Terug in het hotel nog een biertje en naar bed.

Zaterdag 16 november

Na een prima, en nog uitgebreider ontbijt dan in het congreshotel zijn we om kwart over negen op pad gegaan voor onze trip naar Figueres om het mausoleum / museum van Dalí te bezoeken. Het regende flink, maar gelukkig was het metrostation niet zover weg, en was dat ook gelijk het treinstation. Daarom hadden we het hotel ook uitgekozen. Van hier kon je rechtstreeks naar Figueres en naar het vliegveld. Op het station kocht ik de treinkaartjes, dat was niet heel goedkoop: € 60,00 voor twee retour. Maar het mausoleum moest heel bijzonder zijn, en dan moeten we dat natuurlijk zien. Rustig gingen we op de trein zitten wachten, maar Piet was er bij en dat gaat natuurlijk nooit goed met de trein. Er was een boom op de rails gevallen, en uiteindelijk gingen we om vijf voor twaalf weg!

Toen we aankwamen in Figueres na een verder rustige rit was het daar gelukkig droog, hoewel wel heel erg grijs. Bij het museum hebben we natuurlijk meteen kaartjes gekocht, en het was inderdaad heel bijzonder. Het was een heel grote villa van vier verdiepingen, met overal stukken van Dalí. In de vorm van schetsen, schilderijen, beeldhouwwerken, en andere artistieke uitingen. Zeer extravagant, sommige zelfs bizar, maar heel herkenbaar als van Dalí. We hebben er zeker twee uur in rondgelopen, en zijn daarna koffie gedronken. Daarna een wijntje met wat kleine tapas, het was tenslotte al middag. Na die uitgebreide koffiepauze zijn we het Dalí juwelen museum in gegaan. Ook daar bijzondere stukken, je mag er mij gerust een van geven. Maar sommige zou ik niet willen dragen omdat ze zo extravagant zijn. Toen we met de trein terug waren in Barcelona zijn we niet meer naar het hotel terug gegaan, maar meteen in het centrum gebleven. Het was bar slecht weer, maar we hadden een cadeautje voor Marijn gezien en wilden dat gaan kopen. Helaas konden we het winkeltje niet meer vinden. Na een poosje gaven we het op. Of het winkeltje was dicht en dan kun je ook de etalage niet meer zien omdat er dan een roldeur voor zit, of we wisten echt niet meer waar het was. Dat laatste lijkt, met Piet erbij, onwaarschijnlijk. Om onszelf te troosten zijn we nog maar een mojito gaan drinken in het sprookjesbos.

Daarna zijn we gaan eten bij Los Caracoles aan de bar. We namen konijn en kip met slakken (natuurlijk als je bij Los Caracoles gaat eten) en kwamen in gesprek met aan de ene kant een Fin die helemaal los was (vooral met drank) en een Zweedse vader met zijn zoon. De zoon was een barkeeper en had een lekker recept: 3cl Drambuie + 3 cl whisky en flink ijs. Lekker als je van whisky houdt. Ik hield het maar bij 43, in de simpele vorm met ijs. Een beetje teut gingen we terug naar het hotel en namen daar nog een biertje.

Zondag 17 november

Helaas, het zat er weer op. Maar het was ook wel genoeg, acht nachten in Barcelona. We gingen voor de laatste keer uitgebreid ontbijten. Maar omdat de vorige avond er toch wel drank had gevloeid had ik er niet zo’n zin in. Lang geleden. Toen we gingen afrekenen stond het ontbijt van die morgen niet op de rekening. Toen ik daar wat van zei, we betalen tenslotte voor wat we gebruikt hebben, belde de receptioniste naar het restaurant. Zij hadden geen bonnetje, dus mochten we dit ontbijt gratis hebben.

Op ons gemak liepen we naar het station, waar we met onze twee ritten van de 10 T10 rittenkaart met de trein naar het vliegveld konden. De reis verliep voorspoedig en nadat we op het treinstation van het vliegveld aankwamen liepen we gelukkig droog over loopbruggen naar de vertrekhal, en dat was maar goed ook. Het kwam met bakken naar beneden, goed dat we weggaan, het regent toch alleen maar in Barcelona. Op het vliegveld gingen we meteen door de douane, en hebben we daarachter nog cadeautjes voor Marijn gekocht: een beer als spaarpot, geïnspireerd door de mozaïeken van Gaudí. En een pluchen kop van een stier: Bad Toro. Dat past wel een beetje bij onze druktemaker. Natuurlijk hebben we op het vliegveld ook nog koffie en onze laatste Spaanse wijn gedronken, maar na een poosje moesten we toch weer het vliegtuig in om naar huis te gaan. De vlucht was snel voorbij, het was tenslotte ook maar een paar uurtjes. Een broodje met een of twee wijntjes, en we waren in Amsterdam voordat we er erg in hadden. Toen we onze koffer hadden hebben we het taxibusje besteld om naar de parkeergarage te gaan. Best goed geregeld zo. Het busje was er zo, we waren zo bij de auto en dus al heel snel op weg naar huis. We zijn eerst even langs Patrick en Joke gegaan om Marijn zijn cadeautjes te geven. Maar kort daarna was de pijp wel leeg en reden we langs de Chinees om wat eten te halen. Helaas had die een storing in de keuken en hebben we thuis een boterham genomen. Een leuke week: hard werken op het congres, maar ook veel leuke dingen gezien en gedaan!