2012 Schiermonnikoog

Inleiding

Omdat we zaterdag 12 mei een verjaardagsfeest in Franeker hadden vond Piet het een goed idee om aansluitend een paar dagen naar Schiermonnikoog te gaan. Een prima stekje, overal internet toegang, gratis en zonder ingewikkelde wachtwoorden (zelfs op de veerboot een bloedsnelle verbinding). Gemoedelijke herberg Rijsbergen, met kleine maar goed uitgeruste kamer.

Zondag 13 mei

Dus togen we, na een gezellig feestje, een rustige nacht en een lekker ontbijt richting Lauwersoog vanwaar de veerboot ons voor drie nachten naar het eiland zou brengen. Omdat we toch wat vroeger waren weggegaan zijn we eerst nog even door wat dorpjes gereden, maar al snel waren we bij het vertrekpunt van de boot. Daar hebben we nog even een portie kibbeling vergezeld door een droge witte weggewerkt en toen konden we de kaartjes voor de overtocht kopen.

Meteen konden we ook al doorlopen naar de boot, nadat we de koffer op de bagagekar hadden gegooid. In de boot zag het er voor mij weer als vertrouwd uit, hoewel het bijna zeven jaar geleden was dat ik voor de introductiedagen van mijn studie de oversteek gemaakt had. We zijn naar het “zonnedek” gegaan, en hoewel het fris wat hebben we wel lekker kunnen staan in de luwte van de stuurhut in de zon. Een kleine drie kwartier later waren we op het eiland waar de bus al klaar stond. Hier kennen ze nog wel retourtjes, en die namen we dan ook maar ieder een. We moesten tenslotte ook nog een keer van de herberg naar de veerboot toe. Je kon ook wel zien dat het weekend voorbij was, er stonden heel veel mensen te wachten om de boot terug naar Lauwersoog te nemen. Aangekomen in onze slaapplaats voor de aankomende nachten, herberg Rijsbergen, werd ons door Henny hartelijk welkom geheten. We kregen een korte rondleiding door de herberg, en ze vertelde ons wat de tijden voor ontbijt en bar waren. Die vielen niet mee, laat ontbijt en de bar vroeg dicht. Maar voor dat laatste hebben ze gelukkig een oplossing: een gastenkeuken, met koffiemachines en koelkasten die goed gevuld zijn. Het zou dus allemaal goed komen. We kregen ieder een sleutel mee, en het telefoonnummer voor als we allebei die sleutel kwijt zouden zijn. Het was dus een warm onthaal. De kamer was niet heel erg groot, maar wel compleet en alles werkte, prima dus. Nadat we de koffer hadden uitgepakt zijn we gaan lopen in het dorp. Het is hier wel heel anders, iedereen zit in de voortuin in de zon (men is kennelijk aan de wind gewend en trekt zich daar niets van aan). En iedereen is vriendelijk en zegt gedag. Na een beetje rondgelopen te hebben zijn we bij restaurant De Tjattel gegeten. Relaxte sfeer en tijd genoeg, bovendien was het nog vroeg. Omdat we niet echt geluncht hadden hebben we gelijk ook maar daar gegeten, daardoor waren we voor negen uur alweer terug in de herberg. Daar hebben we natuurlijk nog een afzakkertje genomen, de rosé en de biertjes stonden koud.

Maandag 14 mei 2012

Om half negen (beetje laat omdat we toch allebei al vroeg wakker waren) konden we gaan ontbijten. Dat was helemaal goed, er mankeerde helemaal niks aan. Verse jus, vers eitje, lekkere vleeswaren en brood. Het is wat rustiger dan in het hectische Parijse hotel waar we een paar weken geleden nog waren, maar dit is ook wel lekker. Na het ontbijt zijn we boodschappen gaan doen voor tussen de middag en naar het VVV kantoor voor een kaart.Allebei gelukt, dus toen konden we echt op pad voor onze wandeling van OnTrack. Die had Piet vlak voordat we vertrokken gevonden en afgedrukt. We hebben heerlijk gewandeld, de wandeling is zoals gewoonlijk erg gevarieerd: door duinen en langs paden door het Berkenbos. We zijn ook nog even op het strand geweest, het was een bijzondere ervaring om het zand zo laag te zien waaien. We hadden er dus gelukkig geen last van, maar het waaide best hard. We zijn dan ook niet verder langs het strand gelopen, maar zijn terug gegaan de duinen in voor het vervolg van de wandeling. We hadden een paal gemist, maar kwamen natuurlijk op enig moment weer op het juiste pad. Zo groot is Schiermonnikoog nou ook weer niet. De wandeling voerde ons ook langs de witte vuurtoren, langs de bunker en langs de twee kerkhoven op Schier, namelijk het algemene kerkhof met het graf van de familie Von Bernstorff en het kerkhof Vredenhof, de oorlogs- en drenkelingen begraafplaats. Onderweg hebben we natuurlijk ook even aangelegd voor koffie en een borrel, deze keer in Hotel Van de Werff. Daarna ben ik maar even terug gegaan om kaartjes voor de boottocht van de volgende dag te kopen. Daar hoorde ik dat we op eigen gelegenheid naar de aanlegplaats van de boot moesten zien te komen. Bussen rijden er niet (anders dan voor het vertrek van de veerboot), dus dat zou lopen of fiets huren worden. Toen we terug kwamen in onze eigen herberg hebben we een bakje koffie en een wijntje genomen uit de gastenkeuken.

En daarna gingen we ons maar opfrissen, en op pad voor het diner in Graaf Bernstorff. Het is daar prima, het drie gangen menu van 39 Euro stel je zelf vast uit de gehele kaart, dus je kunt nemen wat je wilt. We hebben heerlijk gegeten in een zeer prettige ambiance.

Dinsdag 15 mei

Om half negen een uitgebreid ontbijt genoten en toen te voet naar de haven voor de rondvaartboot gelopen. We zouden eigenlijk een fiets huren, maar omdat het (een beetje) regende vond ik dat niet zo’n goed idee. Al wandelend konden we namelijk droog blijven met een paraplu, en dat gaat op de fiets niet. Uiteindelijk bleek het helemaal niet zo lang en zo veel te regenen, maar dat weet je natuurlijk pas als je al halverwege bent. Het was een prima wandeling van ongeveer drie kwartier, maar wij deden er langer over omdat we vaak stil stonden om naar het wad te kijken. Er waren veel verschillende vogels te bewonderen, en we hebben dus ook aardig kunnen oefenen in het spotten daarvan. Aangekomen bij de rondvaartboot bleken wij de enige passagiers te zijn, maar dat was voor de kapitein en zijn bemanningslid geen probleem, we gingen gewoon uitvaren. Beetje vreemd is het wel, met z’n tweeën op een boot waar zeker 100 mensen op kunnen, maar zo hadden we wel alle plek die we nodig zouden kunnen hebben. Eenmaal op de boot begon het echt te regenen, maar daar hadden wij geen last van omdat we op het dek onder een afdak stonden. Het was wel wat koud, maar binnen was niet veel te beleven, ook al omdat je door de regen op de ruiten niet goed naar buiten kon kijken. Natuurlijk heeft het niet heel de tocht geregend en konden we genieten van de tocht. We hebben een leuke tocht gehad, en zelfs ook nog wat zeehondjes gezien. Die waren wel heel erg ver weg, het was dus goed dat we de kijkertjes hadden meegenomen. We hebben daar overigens ook onderweg wandelend veel plezier van gehad, sommige vogeltjes wachten het niet af als je dichterbij komt. Na de boottocht zijn we terug gelopen naar het dorp en zijn we naar het bezoekerscentrum gegaan om kaartjes te kopen voor de rondleiding in de eendenkooi. Toen ik de kaartjes had gekocht zei de mevrouw dat het een kwartiertje fietsen was, en das dan best ver als je lopend bent. Maar met een beetje stevig doorstappen waren we toch nog op tijd, vooral ook omdat de kooiker te laat was. We waren met een kleine groep van 14 mensen.

Na een rondleiding van ongeveer drie kwartier, met de nodige uitleg over hoe een eendenkooi werkt, en waarvoor hij nu nog gebruikt wordt zijn we terug gelopen naar het dorp. Omdat we nu toch aan het wandelen waren, en dingen aan het bezichtigen en bezoeken zijn we doorgelopen naar het Schelpenmuseum. Onderweg zijn we even de supermarkt in gegaan voor een broodje, echt lunchen was niet meer de moeite, het was al ver na half vier. Het schelpenmuseum is een klein museum met een ongelofelijk grote en gevarieerde verzameling van schelpen. Die zijn allemaal door de eigenaar van het museum en zijn gezin geraapt. Ze zijn ook op veel verre vakanties geweest, en lopen daar eigenlijk altijd schelpen te zoeken. Er liggen werkelijk prachtige exemplaren bij, en de uitleg mag zo uitgebreid zijn als je zelf wilt. De eigenaar (en waarschijnlijk ook zijn gezinsleden als zij in het museum staan) vertellen volop en met kennis van zaken. Intussen hadden we natuurlijk wel een paar keer heen en weer gelopen over het bewoonde deel van het eiland, en waren we intussen wel toe aan iets te drinken. Omdat de zon op het terras van Graaf Bernstorff volop scheen zijn we daar gaan zitten voor een cappuccino en een biertje. Daarna zijn we gaan eten bij De Ware Jacob. Prima eten, voor ons te grote porties en een vlotte bediening. We waren dan ook om half acht al klaar met eten. We zijn bij ’t Aude Boatshuys een drankje gaan doen. Eerst koffie met een borrel voor Piet en daarna nog een paar drankjes. Terug in de herberg hebben we natuurlijk nog een afzakkertje genomen voordat we ons bed in doken.

Woensdag 16 mei

Op tijd opgestaan, maar natuurlijk niet al te vroeg. Het ontbijt is pas om half negen, en bovendien is het vakantie. Na het uitchecken en betalen van de rekening zijn we voor de laatste keer de duinen in gewandeld, en hebben we heerlijk langs het strand gelopen. Het waaide flink, dus we konden goed uitwaaien. Omdat het strandpaviljoen nog niet open was hebben we koffie en een wijntje genomen bij Hotel Duinzicht. Lekker in het zonnetje, en een paar druppeltjes regen. Terug bij de herberg hebben we nog even in het zonnetje gezeten voordat we naar de bushalte gingen voor onze terugreis.

Aangekomen bij de veerboot bleken we niet de enigen te zijn die terug gingen naar het vasteland: hele horden schoolkinderen die een paar dagen schoolreisje hadden gehad. Lekker druk en hectisch, gelukkig kunnen we er goed tegen. Toen we aankwamen op het vasteland zaten we zo in de auto. We konden namelijk de koffer niet in de bagagewagens kwijt en moesten hem als handbagage aan boord meenemen. Dat betekende niet wachten tot al de kids hun tas uit de wagen hadden gehaald, maar gelijk doorlopen. De parkeergarage betaald en weer onderweg terug naar huis waren we! Onderweg hebben we in Veenklooster getankt, en hebben we een bakje koffie genomen bij een tankstation. Er was namelijk niet veel onderweg te vinden, we zijn zelfs nog even van de snelweg af gegaan, maar kwamen toen midden op een groot industrieterrein terecht waar net iedereen naar huis ging. En omdat ik ’s-avonds een bestuursvergadering had moesten we op tijd thuis zijn. Bij Arnhem stond een lange file, maar gelukkig weet Piet zo ongeveer de weg en konden we binnendoor rijden. Dat ging ook niet helemaal zonder problemen, natuurlijk waren we niet de enigen die een hekel aan file hebben en dan gaan sluipen. In Rhenen hebben we zeker een half uur gedaan over de weg langs Ouwehand’s Dierenpark. Daar stond een stoplicht in de buurt wat aardig op hield. Maar al met al waren we om kwart over zeven bij de Chinees op de Maaspoort en zat ik na een bord bami gewoon om kwart voor acht in de auto voor de vergadering. Helemaal, allemaal goed, een leuke (korte) week “vakantie” achter de rug. Mooi eiland, zeker de moeite waard om ook eens een van de andere Waddeneilanden te bezoeken.