Dinsdag 10 augustus
Na een uitgebreide ondervraging en het inchecken van de bagage zijn we nog een bakje koffie gaan doen met Opa en Bep. Daarna het vliegtuig in, het was weer een hele grote. Prompt begon de reis met een half uur vertraging omdat er koffers ingeladen waren zonder dat de passagiers aanwezig zijn. Dat kan bij El-Al natuurlijk al helemaal niet. Het was een rommelige vlucht, niet door turbulentie, maar door de chaos aan boord. Alle Israëli’s zijn minstens één keer door het vliegtuig gelopen. Zelf wanneer ze werden verzocht te blijven zitten gingen ze staan. Na een verder goede vlucht zijn we op het vliegveld Ben Gurion geland en naar ons hotel gebracht. Het zag er niet verkeerd uit en dat was het ook niet. Er stond ondanks het tijdstip (01.00 uur) nog een maaltijd voor ons klaar. Daarna de bloesjes nog even uitgehangen en snel naar bed, het was intussen 02.00 uur (vakantie zeker).
Woensdag 11 augustus
Wake-up call 7.15, we gingen om 8.45 weg, dus hadden volop tijd voor een uitgebreid ontbijt en dertig minuten tandenpoetsen. Dag 1 en 2 van de reis werden omgedraaid omdat dag 1 vermoeiender is en het gisteren toch wel erg laat was geworden.We zijn de Olijfberg op geweest, alleen konden we op het mooiste punt niet stoppen omdat het er te druk was. Onze gids Batja zei dat we er nog wel een keer zouden terugkomen.
Daarna op weg naar Bethlehem waar we de Geboortekerk hebben bezocht. Erg speciaal, één deel christelijk, één deel orthodox een één deel Armeens. Naast de Geboortekerk ligt een Fransiscaner klooster dat we ook hebben bezocht. We hebben na deze bezoeken gelunched met salades, falafel met brood en een pilsje voor 45 shekel ieder. De volgende stop Yad Vashem, een museum met herinneringen aan de holocaust van 40-45. De verschillende monumenten en musea waren heel erg indrukwekkend. Vooral de hal waar je doorheen liep en de namen, geboorteplaatsen en -data van in de oorlog omgekomen kinderen 24 uur per dag werden omgeroepen bewoog menigeen tot tranen. Als laatste hebben we het gebouw van de Knesset en de grote Menorah gezien en toen gingen we weer terug naar ons hotel, waar de meesten naar het zwembad gingen. Wij namen de stadsbus (4,5 shekel pp) weer terug naar de oude stad, we wilden graag kaartjes kopen voor de wandeling over de stadsmuren, die we in de Planet hadden gezien.
Helaas was het kantoortje al gesloten, we zijn dus op ons gemak teruggewandeld. Halfweg deden we nog een klein restaurantje aan voor een dorstlessend biertje. Na terugkomst in het hotel nog even wat gerust en toen gingen we om half acht eten. Na het eten hebben we nog wat gedronken met Cor en Suzanne en Rene en Angela. Eigenlijk hebben we nu al het gevoel gekregen dat op deze manier georganiseerd reizen toch niet helemaal onze stijl meer is, maar we zien wel verder. De verzorging is in ieder geval goed, en er zitten best leuke mensen in de groep.
Donderdag 12 augustus
Wake-up call 6.45, het wordt nog wel wat. De meesten vinden het allemaal wel een beetje erg vroeg, maar een aantal zijn ook medereizigers die liever aan een zwembad liggen dan dingen bezoeken en bekijken, dus ook wat mopperen. Na een rondtour door de wijken zijn we naar de oude stad gegaan.
Eerst na een strenge controle een bezoek gebracht aan de Klaagmuur, waar het de dag van Bar Mitswa is. Het is dus ontzettend druk. Er is een afgescheiden stuk voor mannen en vrouwen, op beide plekken is iedereen in zijn zondagse kleren voor deze feestelijke dag. Bar Mitswa is de dag waarop jonge mensen voor het eerst uit de Thora mogen voorlezen, dus dat ze volwassen genoeg worden beschouwd om volledig deel te nemen aan de gebedsdiensten in de synagoge. Daarna zijn we de Tempelberg op geweest, na weer een strenge controle.
De moskee, maar zeker ook de Dome zijn echt fantastisch. Als volgende een wandeling door de oude stad waarbij we ook de Via Dolorosa en de heilige Grafkerk hebben bezocht. We moeten nog maar eens terug bedenken we met z’n tweeën, de tijd is natuurlijk weer veel te kort als je met een groep Jeruzalem in één dag wilt bekijken. Tijdens de wandeling zijn we ook in de klooster/cisterne van Sint Antonia geweest en hebben we de tombe van Koning David bezocht. Ook daar moest Piet weer een keppeltje op, zoals ook al bij de Klaagmuur.
Daarna gingen we met de groep weer naar het hotel terug. Omdat het nog vroeg was gingen we maar weer naar de oude stad terug om kaartjes voor de wandeling over de stadsmuren te kopen. Daar aangekomen blijkt dat je alleen maar kaartjes kunt kopen met onmiddellijke ingang, dus daar kunnen we weer niets mee. Het kost wat kracht om aan die kaartjes te komen. Gelukkig zijn ze zaterdag open, in tegenstelling tot wat we eerder gelezen hadden, dus gingen we maar weer langzaam aan terug naar het hotel. Onderweg zijn we nog even over de Arabische markt bij de Damascuspoort gelopen, lekker hectisch met veel mensen. Tijdens de wandeling zijn we een telefooncel tegengekomen en hebben we Saskia nog even gebeld om te zeggen dat alles goed was.
Vrijdag 13 augustus
Wake up call 06.15, het lijkt wel een vakantie met Djoser (het wordt dus misschien nog wel wat). Na het ontbijt gaan we op pad naar Masada en de Dode Zee, dus badpak mee.
Voor we goed en wel uit de bus waren begon het feest al weer: “ik heb last van hoogtevrees” en “hoelang blijven we boven het is eigenlijk veel te warm”. We proberen ons er niet aan te storen en ons eigen plan te trekken. We gingen met de kabelbaan naar boven, onderweg werden alle mensen die naar boven liepen voor gek verklaard. Het is ook warm, maar ik had toch het liefst ook gelopen, in ieder geval naar beneden, maar ook daar was geen tijd voor. Batja heeft op de site ontzettend veel uitgelegd, Piet dwaalde zoals te doen gebruikelijk weer af. Hij kan maar geen geduld opbrengen om te luisteren. Ik moet zeggen dat het mij ook steeds meer moeite kost om achter een gids aan te lopen. Ook ik heb steeds vaker de neiging om met de Planet in de hand zelf dingen te gaan verkennen. Het is jammer dat we geen vrije tijd kregen om met z’n tweeën nog wat speciale dingen nader te bekijken.
We gingen weer met de kabelbaan naar beneden om daar koffie te drinken. Als we achteraf hadden geweten dat die koffiepauze zo lang zou duren waren we nog even op eigen gelegenheid boven gebleven. Na Masada bezochten we de plaats waar de Dode Zee rollen zijn gevonden en vervolgens ging de rit na de lunch (lekker broodje shoarma) naar de Dode Zee zelf. Eerst maar onder de douche om nat te worden en daarna het verschrikkelijk zoute water in. Overal waar je een schrammetje of klein wondje had voelde je de Dode Zee.
Gelukkig was er ook vaseline voor de plekjes waar je wist dat een wondje zat, zodat je daar in ieder geval geen last van zou hebben, maar een mens heeft veel meer zere plekjes dan je zelf zou vermoeden. Het was fantastisch, een heel rare gewaarwording, je kon niet eens onder, al wilde je. We hebben 21 foto’s gemaakt met het wegwerponderwatercameraatje (woord speciaal bedacht voor Scrabble). Ben heel benieuwd hoe ze zijn.De anderen hadden hier niet aan gedacht, blijkt maar weer dat we echte globetrekkers worden. Langer dan 30 minuten mochten we er niet in, je huid gaat er kennelijk helemaal kapot van. Er zit niet alleen maar zout, maar ook heel veel mineralen in die niet zo goed voor je zijn. Lekker weer onder de douche om de rotzooi van je lijf te spoelen. Terug naar het hotel, lekker een pilsje, want de binnenkant moet tenslotte ook gespoeld worden. Lekker tutten voor het diner en de dag is weer om.
Zaterdag 14 augustus
Sabbat en dat is te merken ook. Op onze eerste vrije dag lopen we samen door de Orthodoxe wijk waar alleen maar een paar mensen lopen die op weg zijn naar de synagoge. We hebben al de tijd die we gelopen hebben slechts één taxi gezien (en dat was waarschijnlijk geen jood). We waren al gewaarschuwd dat we op Sabbat geen foto’s van joden mochten maken en er werd dus ook zeer argwanend gekeken naar de Nikon op Piet z’n buik.
Toch heeft die slechterik één of twee foto’s gemaakt, weliswaar vanaf z’n buik, maar toch. Ben nieuwsgierig hoe die zijn geworden. Zodra we bij de Damascuspoort zijn gekomen verandert de stemming volkomen, het Arabische deel kent geen Sabbat en dat is ook te merken. Een drukte van jewelste, lekker gezellig compleet met markt. Uiteindelijk kopen we de kaartjes voor de wandeling over de stadsmuren en gaan we aan de wandel.
Erg leuk om te doen, wel erg veel trappen met ongelijke treden, maar ook heel mooie overzichten over de oude en nieuwe stad. Wat erg handig is is dat we al een groot gedeelte gezien hebben vanaf de “begane grond” en dus heel veel herkenningspunten hebben. Daarna gaan we terug naar het Tempelplein, maar dat is gesloten. Ook bij de Klaagmuur mochten vandaag natuurlijk geen foto’s gemaakt worden en dat heeft Piet maar niet gedaan, ook gezien de vele mensen met een beveiligingstaak. Het zou zonde zijn als de camera of op z’n minst het fotorolletje ingeleverd moet worden. We hebben dus maar (heel vervelend allemaal) door de smalle straatjes van de oude binnenstad gewandeld en ergens koffie gedronken. Gezien de levende have op een van de andere tafeltjes is het “restaurant” wilde Piet er liever niet eten. Daarna weer voor een gesloten deur gestaan, deze keer bij de kerk waarin de begraafplaats van Maria is. Wel hebben we hele mooie foto’s van de Kerk van alle Naties en de Russische koepelkerk gemaakt. Die laatste stond natuurlijk weer in de steigers, het lijkt wel niet onze gelukkigste dag, maar we zien niettemin toch heel veel heel mooie dingen. Door de Kidron-vallei zijn we weer naar boven gegaan, terug naar de Tempelberg.
Tijdens de wandeling zagen we in de Kidron-vallei drie prachtige graftomben. Ze zijn van Abselon, Zacharias en Haggaï. Ook deze dingen hebben de andere mensen van de groep niet gezien, zoals je zoveel niet ziet als je liever aan het zwembad ligt dan een stad verkent. Gelukkig moet en mag iedereen doen wij hij zelf wilt, dus je hoort mij daarover niet zeuren, het is alleen een constatering. De Tempelberg is weer open en we hebben lekker ontspannen nog wat gefotografeerd en rondgekeken naar de drukte op de berg. We hebben tijd genoeg zo zonder de groep en vullen die tijd ook zelf in. Daarna hebben we een broodje gegeten en een tweede bezoek gebracht aan de Heilige Grafkerk. Nu hadden we wel tijd om in de rij aan te sluiten voor het graf van Jezus. Indrukwekkend al die pelgrims, maar zeker ook imposant de “portier” voor het graf die de stroom bezoekers goed geleidde. Het was weer mooi geweest, dus terug naar het hotel voor een biertje, onderweg was natuurlijk alles dicht. LEKKER DAAGIE!!
Zondag 15 augustus
Vandaag hebben we met z’n tweeën het Israëlisch museum bezocht met onder andere de Dode Zee rollen. Daarnaast waren er nog heel veel andere mooie dingen te zien. We hebben er zo maar drie en half uur in doorgebracht, dus dat zegt ook wel wat. Daarna zijn we op zoek gegaan naar Huvra Square, maar dat hebben we niet meer gevonden. Toen maar weer eens naar de Klaagmuur gegaan zodat Piet foto’s van het binnengedeelte kon maken, natuurlijk met keppeltje op. Toen we daar klaar waren zijn we lekker weer met de bus naar het hotel gegaan, ik had beter een strippenkaart kunnen kopen.
Na het diner zijn we nog gaan lopen om nachtfoto’s te maken. Ook in het donker is het een heel mooie stad en bovendien komt het ons ongeveer de str.. uit om steeds maar weer na het diner dezelfde sleur te doen in de bar. Natuurlijk hebben we geen probleem met een bezoek aan de bar, maar in een dergelijk mooie stad is meer te zien dan alleen maar de binnenkant van het hotel. Ook buiten zijn vast wel leuke barretjes en terrasjes. Op enig moment gingen we toch maar terug naar het hotel, Piet kreeg last van zijn voeten en ik moest heel erg naar de WC en de terrasjes waren nog verder weg dan het hotel.
Maandag 16 augustus
We zijn samen met de groep op stap geweest naar het Scroll of Fire Memorial en naar een druipsteengrot die erg mooi was. En hierna ook nog naar de grotten waar in de derde eeuw mensen woonden die hun geloof niet mochten uitoefenen.
Daar kon je zien hoe ze in die tijd in de bergen in ballingschap leefden en voor hun eigen levensonderhoud zorgden. Daarna ging de reis naar Jaffa, daar waren we natuurlijk weer veel te kort, we hebben een kwartiertje gewandeld en toen moesten we al weer verder. ‘s-Avonds zijn we nogmaals na het eten door Jerusalem gelopen en hebben we wat gedronken op het Israëlische Leidseplein. Op een gegeven moment werden van een huis op het plein de balkondeuren open gedaan, er kwam een draagbare geluidsinstallatie uit het huis. Een man begon uit volle borst te zingen. GEWELDIG!!
Dinsdag 17 augustus
Onderweg naar ons tweede hotel van deze reis zijn we gestopt bij de opgraving van Ben Guvrin. We zijn er een half uurtje geweest, het hadden er wel drie mogen zijn. De opgraving was echt fabuleus. Daarna zijn we met een boot naar de overkant van het meer van Galilea gegaan. Nadat we onderweg nogal wat dode Petrusvissen hadden gesignaleerd besloten we dat bij de lunch een pizza (i.p.v. een Petrusvisje) ook niet te versmaden was. Ik heb Piet eindelijk ingehaald met de consumptie van alcohol, nu is het alleen nog zaak om meer te gaan drinken, als dat ooit zal lukken. Na de lunch gingen we het huis van Petrus himself bezoeken. Daar kwam het probleem van (on)gepaste kleding naar voren. Batja had niets gezegd, wij niet gedacht dat we een heilige plaats zouden bezoeken en liepen er vervolgens tegen het probleem van een korte broek aan. Ik heb mijn korte broek maar zover laten zakken dat het leek alsof hij over de knieen viel en toen mocht ik dan toch naar binnen. Vervolgens hebben we de Kerk van de Vermenigvuldiging bezocht voordat we naar ons kibboetshotel gingen. Dat hotel is toch weer heel anders, het lijkt wel een familiehotel, maar is wel erg groot. Even na de “vermoeiende” reis in het zwembad gedobberd en daarna lekker aan de gebruikelijke borrel.
Woensdag 18 augustus
Vanuit de kibboets zijn we naar Safed geweest, een stadje met erg veel leuke kleine straatjes. Er wonen erg veel kunstenaars en ze hebben er de prachtige Abuhav synagoge. Daarna zijn we naar Nimrod geweest, een kruisvaarderskasteel wat erg mooi was. Even hebben we melig lopen doen, maar al gauw luisterden we serieus.
Buiten zag Piet een paar klipdassen, erg leuke beesten, helaas waren ze zo weer weg omdat de rest van de groep ze kwam bekijken en dat niet erg stil deed. Vanaf Nimrod zijn we naar Tel Dan gegaan, een aangelegd natuurpark met veel bomen en bronnen. Eerst even een patatje gegeten en daarna de “verplichte” wandeling gemaakt. Eigenlijk was het best leuk, maar wel heel erg aangelegd. Lekker lopen buurten met Cornelis en Suzanne. Toen we terugkwamen was de airco uit de bus uit en merkten we dat we toch wel weer in een warm land zaten, het krioelde van de kakkerlakken, die waren overigens zo “weg” toen de airco weer aanging. Toen we terugkwamen zijn we nog even naar het zwembad gegaan. Tijdens het zwemmen ging Piet door zijn knie. Om wat bij te komen van de schrik gingen we nog maar even naar ons favoriete plekje (de bar dus).
Donderdag 19 augustus
Piet is jarig maar heeft vanwege de pijn aan zijn knie niet zo heel veel zin om het te vieren. Eigenlijk zouden we vandaag naar The Good Fence gaan, een plaats waar Israëliërs medische hulp verlenen aan mensen uit de omgeving, ook aan Palestijnse en Libanese burgers. Helaas konden we daar alleen met een taxi naar toe, die taxi moest ook nog blijven wachten, dus echt vrijheid was er niet bij. We hebben dan ook maar van dat plan afgezien. Voor de middag hebben we eerst een stukje om de kibboets gelopen (aan de binnenkant van het hek) en hebben we de begraafplaats en het museum bekeken.
Tijdens de lunch heeft Piet stevig zitten balen van zijn knie, hij ging dan ook niet mee eten. Na de middag hebben we nog wat rondgehangen bij het zwembad, eigenlijk een luie dag dus. ‘s-Avonds hebben we natuurlijk weer heerlijk gegeten en een paar uur doorgebracht in de bar, het lijkt wel vakantie.
Vrijdag 20 augustus
We verlaten (helaas) de kibboets en gaan op weg naar ons laatste (strand)hotel. Onderweg doen we nog een aantal interessante plaatsen aan. Eerst Nazareth waar de kerk van de Wederopstanding hebben bezichtigd. Hierin zijn vanuit de hele wereld panelen geschonken met als thema Maria met kind. Je ziet dan ook gelijk de verschillende stijlen per land, bijvoorbeeld uit de Verenigde Staten was een heel modern, aluminium paneel terwijl vanuit een Oostblok land een heel ander paneel, meer volgens de oude schilderkunst aanwezig was.
Daarna gingen we op weg naar Akko waar we ook weer een oude kruisvaarderburcht hebben bezocht. Onderweg nam ik een glas vers granaatappelsap, wel lekker, maar ook bitter. De kruisvaarderburcht wordt tegenwoordig ook gebruikt voor toneelvoorstellingen. Het is natuurlijk goed om een monument te gebruiken, dan weet je ook zeker dat het niet afgebroken of verwaarloosd wordt. Wat wel jammer is dat in deze burcht zo opvallend op die plaatsen TL verlichting en airco hangt. Naast het optreden wordt er ook nog steeds opgegraven, maar wel heel voorzichtig i.v.m. het instortingsgevaar op sommige plaatsen. Op naar de volgende stop: Haïfa. Daar hebben we alleen vanaf de Carmelberg naar de Bahiatempel gekeken, dus slechts een korte tussenstop onderweg. Snel weer door naar Ceserea voor een bezoek aan het amfitheater. Het nieuwe was klaar en konden we bekijken. Piet heeft nog een oud gevonden en daar zeker zo’n mooie foto’s van gemaakt. Weer terug de aircobus in en toen op weg naar ons hotel in Netanya. We hoorden dat we een ander hotel kregen dan wat we geboekt hadden, dus weer spannend. Gezien onze ervaringen met overboeken zal het wel niet zo erg zijn. Het begint al wel aardig, de hal is erg mooi. De kamer blijkt een 2 kamer appartement te zijn. IDEAAL, verder is het gewoon een hotel met ontbijt en schoonmaken van de kamers.
Toch was het niet voor iedereen lekker, René en Angela hadden een super de luxe appartement met twee slaapkamers en twee badkamers. Toch was hij wat overcompleet er huisde namelijk ook een familie erg grote kakkerlakken in. René ging tijdens het diner naar boven en toen hij terugkwam, en zijn ontdekking van huisgenoten had gedaan, was hij volledig overstuur. We zijn met z’n zessen naar boven gegaan, er werd een ander appartement geregeld en we hebben ze geholpen met verhuizen, waarbij alle kleren zijn uitgeklopt om er zeker van te zijn dat er geen ongewenste gasten mee zouden verhuizen. We zijn daarna met z’n tweeën naar de telefooncel gelopen om het thuisfront te vertellen dat we in een ander hotel zitten voor het geval ze ons nodig hebben. In het hotel hadden we afgesproken elkaar in de pianobar te zien voor een borrel. De pianobar bleek een heel donkere discotheek te zijn. René zat nog een beetje zielig te kijken, maar kwam gaandeweg de avond wel bij. Toen de herrie echt te gek werd zijn we met z’n allen maar weggegaan.
Zaterdag 21 augustus
‘s-Morgens begon het feest: een aantal mensen had slecht geslapen wegen de muziek in de discotheek en gelijk deugde het hele hotel niet meer. Loslatend pleisterwerk en vuil in het hoekje van de lift betekende dat het hotel volledig was uitgeleefd en er geen sprake was van fatsoenlijk onderhoud. Een paar van de groepsleden waren erg sterk in het opkloppen van de rel. Ze zijn waarschijnlijk nog nooit verder geweest dan Zeeland (NL) en zouden eens moeten gaan kijken in Oosterse landen zoals India. Wij zijn lekker met z’n tweeën na het ontbijt naar ons geboekte hotel gewandeld om daar naar het zwembad te gaan, bij het hotel waar we zaten was namelijk geen zwembad. Toen we daar aankwamen bleek dat we er niet in konden zonder te betalen, en dat was dus niet de bedoeling. We hebben Ton en Ankie opgezocht (de vertegenwoordigers van Isropa) om uit te leggen dat Piet met z’n knie niet in zee kon zwemmen. Vanaf een terras op het strand hebben ze geregeld dat we gratis het zwembad konden gebruiken.
‘s-Middags hebben we op het plein wat gegeten en zijn we zo naar het zwembad gelopen. ‘s-Avonds zijn we met een ploeg (volledig) doorgezakt bij Kapulsky op het plein.
Zondag 22 augustus
Onze eerste volle zwembaddag. Het is eigenlijk een keer best lekker. Op tijd terug om afscheid van de meesten te nemen, alleen Cornelis en Suzanne bleven nog wat langer. ‘s-Avonds hebben we met vieren nog wat gedronken op het intussen beruchte plein.
Maandag 23 augustus
We doen nog een zwembaddag, dus eigenlijk weinig te melden.
Dinsdag 24 augustus
Voor de verandering heel de dag aan het…’s-Avonds hebben we wat gedronken met Cornelis en Suzanne. ‘s-Nachts scheurde de boiler, kan gebeuren. Alles werd prima opgelost.
Woensdag 25 augustus
Een dag aan het strand met Cornelis en Suzanne. Het water en de golven waren natuurlijk lekker, er zou alleen geen zand moeten liggen. Intussen hadden we een kamerruil geregeld. Wij kregen de super de luxe suite van Cornelis en Suzanne als zij terug naar huis gaan. Na het afscheid hebben we nog een optreden mogen meemaken van een popband op het plein.
Donderdag 26 augustus
Weer eens een actieve dag. We zijn met de trein naar Tel Aviv gegaan. Vanaf het treinstation nog met de bus naar het centrum. We hebben het huis van Ben Gurion wat intussen een museum is geworden bezocht en zomaar lekker wat rondgelopen. De lunch bestond uit een broodje met kip en wat fris dat we in een supermarkt hadden gekocht. Er is niets mis mee om zo langs de boulevard uit het handje te eten, het hoeft niet altijd een luxelunch te zijn. ‘s-Middags hebben we het Rabinplein en het monument voor gedachtenis gezien en zijn we met de benenwagen rustig aan teruggelopen naar het treinstation. Onderweg zijn we nog door een gigantisch winkelcentrum gelopen. Met de trein terug naar Netanya, waar we in ons eigen winkelcentrum (ook groot) nog wat boodschappen hebben gedaan voordat we terug gingen naar het hotel. ‘s-Avonds waren er israelische zangers op het plein waarbij door de lokale bevolking volop werd gedanst.
Vrijdag 27 augustus / zaterdag 28 augustus
Zwembad en verder niet veel dan eten en ‘s-avonds wat drinken op het plein.
Zondag 29 augustus
Vandaag vertrekken we weer naar huis. Na een hele week lopen dubben hebben we toch maar een zilveren bol als souvenir gekocht. We werden met een taxi van het hotel naar het vliegveld gebracht waar we zelf hebben ingecheckt. HET IS WEER MOOI GEWEEST!!! .